Opracowanie stanowi kolejną cegiełkę, która wypełnia znaczną lukę w wiedzy o Krajnie i Krajniakach. A należy w tym miejscu mocno zaakcentować, że jest to luka szczególnie dzisiaj odczuwalna. Monografię można także potraktować jako odpowiedź na liczne głosy osób wyrażających potrzebę badań regionalnych, poświęconych „krainie na rubieży” (bo i tak Krajna bywa nazywana), a co za tym idzie – publikowania prac, będących wynikiem tych dociekań.