Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
exordium
|
7
man.Taksięjednakskłada,żedziśbliższejestmitofilozoficzne
zaangażowaniewmuzykę,którewypływazjejżywego,jednostko-
wegodoświadczania.PodzielamwięcnietyleRidleyowskąnie-
chęćdomuzycznejontologii,coentuzjazmwobeczanurzenia
wsamymakciesłuchania.Zwykonawcyzamieniłamsięwsłu-
chacza.Dotejrolitrzebadojrzeć,bychoćczęściowozapomnieć
oanalitycznychpowinnościachwpajanychmuzykomnawszyst-
kichetapachkształcenia.Innymisłowy,trzebaodzyskaćutraconą
niewinnośćsłuchania.Dlamuzykatoceltrudny,alemożliwydo
osiągnięcia.Świadczyotymchociażbymetodaanalizyintegral-
nej,którąupowszechniawybitnypolskimuzykologMieczysław
Tomaszewski.WNiemożebyćinaczej–pisze–najpierwdokonać
sięmusiwsłuchaniesięwutwór.Pełne,absolutneibezwszelkich
apriorycznychzałożeń.Takieażdozachłyśnięciasiębrzmieniem.
Dozasmakowaniawjegoniusansach,czyteż–doniemalbolesne-
godoznaniajegoakustycznejczystrukturalnejzgrzytliwości.Tu
nutyniewystarczą;niezastąpiąodczuciaeufonii[…].Nadozna-
niebrzmieniatrzebasięotworzyć,wprawićwgotowośćcałąswoją
zmysłowąwrażliwośćnadźwięk”2.
Wcentrummoichzainteresowańznajdziesięwięczmysłowe
doznawaniebrzmienia,którestajesięudziałemzarówno
muzyka,jakiodbiorcy.AndrzejPytlakwKilkuuwagachnatemat
Ingardenowskiejkoncepcjidziełamuzycznegozwracauwagęna
dwojakąkonkretyzacjędokonywanąprzezzaangażowanegowwy-
konanieartystęiskupionegonaodbiorzesłuchacza.Wwypadku
muzykawpływananiąWprzeżycieaktywnegostanugrania,wktó-
rymsamiwyznaczamydynamikęprzebiegutworówdźwiękowych.
Wwypadkusłuchającegojedyniejąobserwujemy”3.Rozumiem,
dlaczegoPytlaknazywakonkretyzacjęwykonawcyuczestniczącą,
słuchającegozaś–wtórną.Wydajesięlogiczne,żetopierwszy
znichfizyczniewytwarzadźwięki,adrugitylkojeodbiera.Trze-
bajednakpodkreślić,żeobajdecydująsięnabycie-pośród-
-dźwiękówipoddająsięichdziałaniu.Uczestnicząwięcwdo-
