Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
NakonieckażdegomiesiącaAnitaiMateuszmielizwyczajspędzać
jedenwieczórnarozmowachofirmieijejprzyszłości.Czasami
tewieczoryzamieniałysięwpoważnerozmowyożyciu,aczasami
poprostusiedzielizkieliszkiemwinairozmawialioniczym.Właśnie
wczasiejednegoztakichwieczorówAnitawspomniała,żerezygnuje
zposzukiwańpartnera,atymsamymzdziecka.
–Powiedzmi,mojadroga,czytobiebardziejzależynamężu,czy
nadziecku?–zapytałMateusz.
–Prawdęmówiąc,mężczyzntojamamdośćnabardzodługo
–odparłaAnita,wzdychając.–Alenadalchcęmiećdziecko.
–Więcczemuniezainteresujeszsięinnymimetodaminiżtradycyjne,
skorochceszjemieć?
–Myślisz,żetotakieproste?–Spojrzałananiegoznużonym
wzrokiem.–Adopcjaniewchodziwgrę.Samotnymkobietomniechcą
powierzaćdzieci.Zwłaszczatakim,któremająnagłowiewłasne
firmy.
–Ainvitro?–zapytał,przyglądającjejsięuważnie.–Zastanawiałaś
siękiedykolwieknadtym?
–Oczywiście–odpowiedziała.–Aledobrzewiesz,żewPolscemam
natotakiesameszanse,jaktynazawarciemałżeństwazMarkiem.
–Tonieznaczy,żezamierzamysiępoddać–odparłzuśmiechem.
–ZdecydowaliśmysiępojechaćdoNorwegiiitamsiępobrać.Marek
jużwszystkozałatwia.Dlategozarezerwujsobieostatniąsobotę
przyszłegomiesiąca.Wpiątekweźmiemyślub,awsobotęrobimy
imprezę.Więcjakwidzisz,tyteżmożeszspełnićswojemarzenie.
Poprostuposzukajklinikipozagranicaminaszegozacofanegokraju.
PotejrozmowieAnitadługootymmyślała.Wieczoryspędzałaprzy
komputerze,przeglądającniezliczonąliczbęstroninternetowych.
Przeczytałaoinvitrowszystko,cobyłodoprzeczytania.Później
zaczęłaprzeglądaćofertyklinikwinnychkrajachEuropy,alenadalnie
mogłasięzdecydować.
WeseleMateuszaiMarkaodbyłosięwhotelupodŚwidnikiem.
