Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
cioClarissie?
–Okim?–Kiedyrozmawialiśmypodczaslunchu,byłam
kompletnierozkojarzona.Dopierocopoznałam
najświeższenowinyoAshley.
–OClarissie,tejbrunetcepracującejprzyTropikalnej
Zjeżdżalni.Jestwcollege’u,aleporadziłaśmi,żebym
mimotospróbowałsięzniąumówić.
–Fakt.–Niemogłamuwierzyć,żedzwoniłwtakiej
sprawie.Zostaliśmyprzyjaciółmi,ponieważumiałam
cierpliwiegowysłuchiwaćiudzielałammuporad
wsprawachsercowych,alechybamógłsiędomyślić,
żetoniejestodpowiednimoment?
–Nowięczaprosiłemją,aonasięzgodziła,alepotem
jejstarszasiostraprzyjechałaponiąpopracyirany,
Zoey,niemaszpojęcia,jakazniejlaska.Niewiem,ile
jestodemniestarsza,chybaskończyłajużcollege.
Tojednaktrochępozamoimzasięgiem.Alepomyślałem,
żemożeumówięsięzClarissąraz,odczekamkilka
tygodnidlapewności,apotemspróbujęwystartować
dojejsiostry.Cootymmyślisz?
–Myślę,żepójdziesiedziećzaseksznieletnim.
Roześmiałsiękrótko.
Nastąpiłachwilaciszy,ajauświadomiłamsobie,jak
wredniezabrzmiałmójkomentarz.Szczerze,alejednak
wrednie.Wtymmomencieniebyłamwstanie
przekomarzaćsiępoprzyjacielsku.
–Brandon,możemypogadaćpóźniej?–zapytałam.
–Siedzęprzeddomem,amójtatapewniewłaśniemówi
mamieoAshley.
–Aha.–GłosBrandonabrzmiałtak,jakbynaprawdę
zapomniałokrążącychdzisiajwpracyplotkach.–Boisz
się?
–Ja…–Popatrzyłamnadrzwifrontowe.–Nie,chyba
byłamnatoprzygotowana,wszyscyodotwarcia
akwaparkuwmajugadaliomoimtacieiAshley.Wsumie
ulżyłomi,żetoniejamusiałampowiedziećotym
mamie.–Podniosłamdłońipodziwiałamgładkie,idealnie
polakierowanepaznokcienatlepodniszczonejkierownicy.
–Jestemokropna,prawda?
