Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
SYTUACJARODZINNALUBZAWODOWA),PRZYJEDNOCZESNYM
WCZUCIUSIĘWPOŁOŻENIEPACJENTA(NP.JAKICHDOŚWIADCZA
UCZUĆIEMOCJI,COMYŚLI).JEDNOCZEŚNIETERAPEUTASTARA
sięwniknąćmożliwienajgłębiejwukrytelubnieświadome
ZNACZENIEPOSZCZEGÓLNYCHWYPOWIEDZIPACJENTA.
WSŁUCHIWANIUSIĘWRELACJEPACJENTAPOWINNOTOWARZYSZYĆ
UŚWIADAMIANIESOBIEREAKCJI
przeciwprzeniesieniowych
(zob.rozdział9).
SŁUCHANIEEMPATYCZNEZAKŁADA,ŻETERAPEUTAWSPOSÓB
KONTROLOWANYUTOŻSAMIASIĘEMOCJONALNIEZPACJENTEM.
WAŻNEJESTPRZYTYM,ABYTERAPEUTAZACHOWAŁOSTROŻNOŚĆ
INIEUTOŻSAMIAŁ
własnych
REAKCJIZODCZUCIAMIPACJENTA.
CHODZIOTO,ABYOKAZYWANEWSPÓŁCZUCIEIZROZUMIENIE
NIEPRZEOBRAZIŁOSIĘWBEZKRYTYCZNĄIDENTYFIKACJĘ
ZPACJENTEM.TRAKTOWANIESIEBIEJAKOSTANDARDUJEST
RYZYKOWNEIMOŻEPROWADZIĆDONIEZROZUMIENIA
PROBLEMÓWPACJENTA,ANAWETDOPOWAŻNYCHBŁĘDÓW
diagnostycznych.
TERAPEUTAWSTRZYMUJESIĘODWYDAWANIAPOCHOPNYCH
SĄDÓW,ZANIMNIEWYSŁUCHAPACJENTADOKOŃCA.JEDNYM
ZBŁĘDÓWPOPEŁNIANYCHPRZEZPOCZĄTKUJĄCYCHTERAPEUTÓW
JESTWŁAŚNIEZBYTWCZESNAIPOWIERZCHOWNAOCENA
PROBLEMÓWPACJENTA.NALEŻYTAKŻEBYĆWSTRZEMIĘŹLIWYM
WWYRAŻANIUZAPEWNIEŃWRODZAJU:„NIEJESTTAKŹLE”,
BOWIEMMOŻEOKAZAĆSIĘ,ŻEWRZECZYWISTOŚCIJEST
ZNACZNIEGORZEJ.WOBLICZUCIERPIENIAPACJENTATERAPEUTA
NIEMÓWI:„JUTROBĘDZIELEPIEJ”CZYTEŻ„WYSTARCZYSIĘ
UŚMIECHAĆ,ACZŁOWIEKODRAZUPOCZUJESIĘLEPIEJ”ITP.,
LECZTRWAPRZYNIM,DZIELĄCJEGOBÓLINIEPOKÓJ.POPRZEZ
SWOJĄOBECNOŚĆUŻYCZAONPACJENTOWINIEJAKOSWOJEJ
NADZIEINACZASTRWANIATERAPII.CZĘSTOPACJENCINIE
WIEDZĄ,JAKOPISAĆSWÓJBÓLLUBPOWÓDCIERPIENIA.
NIEKTÓRZYSIĘKRĘPUJĄ,INNISĄDZĄ,ŻETERAPEUTASAMSIĘ
DOMYŚLI.WTAKIEJSYTUACJIPSYCHOTERAPEUTAMOŻENP.
powiedzieć:
Łatwiejcibędzie,jeślipodzieliszsięzemnąswoim
