Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Poczymksiężniczkaopuściłakomnatęojcaiudałasię
doswojegopokoju,gdziezaczęłarozważać,jaka
odpowiedźbędzienajmądrzejsza.Aleimdłużejnadtym
myślała,tymbardziejsiętrapiła,wreszciepoczułasię
takazmęczona,żezdjęłakoronęipołożyłają,jakzwykle,
napodłodzeprzyłóżku,poczymprzygotowałasiędosnu,
aczuwałprzyniejtylkojejmaleńkipiesek.Spała
smacznie,gdynaglenawiedziłsen,takwyraźny,jakby
tobyłajawa.Wtymśniezdawałojejsię,żewidzi
jaskraweświatłoprzesączającesięprzezdrzwi,awprost
ztegoświatławyłoniłsięanioł,którypowiedział:
NietrapsięUrszulo,ponieważjutroznaćjużbędziesz
odpowiedź,jakiejnależyudzielić.Bógciępotrzebuje,
byzbawićwieleduszyczek,achociażksiążęproponuje
cikoronętunaziemi,Stworzycielprzeznaczyłdlaciebie
wiekuistąkoronęniebiańskiejpiękności,którązdobędziesz
powielucierpieniach.
Następnegoranka,kiedywwielkiejsalizamkuzjawili
siępoodpowiedźposłańcy,zobaczyli,żeubokuojca,
natronie,siedziksiężniczkaUrszula.Wydałaimsiętak
pięknaipowitałaichtakłaskawie,żezcałychsił
zapragnęli,byichksiążęotrzymałzażonę.
Akiedyczekali,bykrólprzemówił,odezwałasięsama
Urszula.Najpierwpoprosiła,bypozdrowiliwjejimieniu
królaAngliiiksięciaConona,jegosyna,poczym
wyjaśniła,żeoświadczynyksięciadlaniejnazbyt
wielkimzaszczytem,aleskorojegowybórpadłwłaśnie
nanią,przyjmiejegooświadczyny,jeśliwpierwspełni