Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
DDorychłegozobaczenia,kochanirodzice!Należyufać;zostawiamtu
swójnotatnik,azsobązabieramtylkomałynotesik.Tennotatnik,jest
wasz,pisałemgomyślącowasiwkrótcewamgowręczę.Poprzysię-
gałemwam,żewrócęiwrócę-jeśliBógpozwoli”-takimisłowami
RaymondMaufrais,francuskidziennikarzipodróżnik,skończyłswój
dziennikDAventuresenGuyane”,wydanywPolscepodtytułemDZie-
lonepiekło”(wspólniezDAventuresauMatto-Grosso”)(Maufrais
1982:301).Wydajesię,żetytułpolskiegowydaniajestbardziejodpo-
wiedniniżoryginalny-oddajelepiejwyzwanie,jakiestanęłoprzez
dwudziestokilkuletnimwówczasfrancuskimpodróżnikiem.Maufrais
niewróciłztejwyprawy;dotarłdogranicybrazylijskiejiśladponim
zaginął.Znalezionojedyniejegonotatnik.
Jesttonajbardziejdramatycznyjakiznamopisdwudziestowiecznej
podróżypoAmeryceŁacińskiej.Maufraisponiósłklęskę-jednocześnie
jednakzapewniłsobienieśmiertelność.JegoDZielonepiekło”zapew-
niłomupamięćorazpodziwczytelnikówwwielukrajachświata.Cena
jakązatozapłaciłbyłabardzowysoka.Jednaknieonjedendecyduje
sięnatakiewyzwanie-podróżowaniemacośzdotknięciaprawdziwej,
nieskrępowanejwolności.Wolności,któraniewszystkimjestdana.
DTubyłem.TonyHalik”-niewiem,ktowymyśliłtozdanieiwjaki
sposóbzyskałotakąpopularnośćwczasach,gdymojepokoleniebyło
nastolatkami.Pamiętam,jakpisałosięjewszkolnychtoaletachoraz
najdziwniejszychmiejscach,apóźniej-znaczniepóźniej-widziałem
jewjednymzhawańskichpaladaresijakiejśperuwiańskiejrestauracyj-
ce,wktórejzwyklejadajątylkotubylcy.Napewnowidziałemjejeszcze
wwieluinnychmiejscach,którychdziśjużniejestemwstaniewszyst-
kichwymienić.
Dlapokoleniawspółczesnychnastolatkówczydwudziestolatków
słowatesązupełnieniezrozumiałe;dlatrzydziestolatkówiosóbnieco
starszychsąsynonimemreglamentowanejwolności.Któżwczasach
minionej,peerelowskiejrzeczywistościnieoglądałchoćbyjednegood-
cinkatakichprogramówjakDTam,gdziepieprzrośnie”,DTam,gdzie
