Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WSTĘP
PHRONESIS:RACJONALNOŚĆ
HERMENEUTYCZNA
Przeciwnicyhermeneutyki,przynajmniejwjejnowo-
czesnejwersji,podznakiemzapytaniastawiająjejnauko-
wość.IchzarzutydotycząprzedewszystkimfilozofiiMarti-
naHeideggeraiHansa-GeorgaGadamera,wzdecydowanie
zaśmniejszymstopniuPaulaRicoeura.Czysłabościąher-
meneutykiniejestbowiemformułowanyprzezniądystans
wstosunkudometody,uchodzącejwnaucezauprzywi-
lejowanądrogędopoznaniaprawdy?Jeżelirefleksjanie
podążazazgórywyznaczonymiregułamipostępowania,
toczyniestajesięonazwyczajnieipoprostujakąśnie-
ugruntowanąspekulacją?Możeijesthermeneutykarodza-
jemszczególnejerudycji,aletakiej,którasprowadzasię
wgruncierzeczyzaledwiedopozbawionegonaukowejle-
gitymizacjigawędziarstwa.Mówiącinaczej:byćmożeher-
meneutykatojęzyknieodwołującysiędożadnejracjonal-
ności?TakiewątpliwościpojawiałysięjużwwiekuXVIII,
kiedyoświeceniowakoncepcjaracjonalnościzakładała
rozumnośćautonomiczną,samodzielną,obywającąsiębez
tradycjiiautorytetów.Hermeneutykazdawałasięjużwów-
czaskwestionowaćtenoświeceniowyaksjomat,gdyżkie-
rowałaswąuwagęwstronętekstów,autorów,historii1.Siłą
rzeczyoznaczaćtomusiało,jeślinieoskarżeniejejoswo-
1Zob.JeanGrondin,Wprowadzeniedohermeneutykifilozoficznej.
Tłum.L.Łysień.Kraków2007,s.82-83.