Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
TadeuszPaleczny
możeistniećiobyćsiębezmassmediów.Niezbędnymwyposażeniemwspółczesne-
goczłowieka,uczestnikaiodbiorcykultury,wzasadziezaśkonsumenta,sądzisiaj
odbiorniktelewizyjny,laptopbądź/ipalmtop,i-pod,mp3,mobilne,ulegającecoraz
dalejidącejpersonalizacjisprzęty,pozwalająceichnosicielowinaodbieranietreści
emitowanychprzeznadawcówokażdejporzedniainocy,wkażdymmiejscuglobu
ziemskiego.Zabawaniemożesięrozpocząćbezzabawekiznajomościregułgry.
Regułygrywyznaczająobecniemassmedia,rekwizytów-zabawek,zwanychobec-
niegadżetami,dostarczaprzemysłrozrywkowy.Widowiskoopierasięnatechnolo-
gii,zabawanawidowisku,kołosięzamyka.Współczesneformyludyzmuniemogą
istniećbezorganizatorówwidowiska.Show-biznesoznaczacałąsferęzjawisknie-
ograniczającychsięjedyniedoprzemysłurozrywkowegoisferyprzedsiębiorczości
imarketingu.Kulturapopularnatokulturazabawy.Musimiećswoichidoli,bohate-
rów,ludzizabawiającychnas,czasemaż„naśmierć”.
Żarłocznośćprzemysłukulturalnego,jaknazwałkulturępopularnąTeodorAdorno,
aktórąwniniejszejksiążcezwiemymetakulturąnowości,polegarównieżnatym,że
zacierasięgranicamiędzyżyciemosobistymidolaakreacjami,jakietworzyon/onana
ekranie,scenieczywklubachmuzycznych.Publicznościniewystarczajedynieoficjalna
stronaegzystencjitakiejczyinnejpostaci–onachcezawszewięcej,zajrzećjejpodłóżko,
dopościeli,dokuchni,przyjrzećsięwanniewłazienceisofiewpokojugościnnym13.
Rzeczywistośćwkulturzemedialnejstajesięfikcją,fikcjarzeczywistością,zaba-
waprzestajebyćrozrywką,życieprzekształcasięwzabawę.Ludziecorazbardziej
„zanurzeni”sąwświeciekulturypopularnej,wmorzuwartościiznaczeń,którenie
należądonikogoiniesązwiązanezżadnągrupą.Kulturaprzenosisiędosieci,
podobniejakzabawa.Społeczeństwaprzekształcająsięwspołecznościsieci,uczest-
nikówsiatkikomunikacyjnej,którątkają,kontrolująjejwielkośćitreśćprzekazy-
wanychtreści„ludziezabawy”,profesjonaliści:aktorzy,piosenkarze,komicy,ale
teżpolitycy,duchowniczydziennikarze.Zabawa,podobniejak„kulturaekspresyj-
na,uzależniasięzatemodmediów,podobniejakodbiorcyzaczynająidentyfikować
samąkulturęzinformacją.To,oczymmediamilczą,wymykasięzatemoglądowi
powszechnemuiodrazusytuujewsferzezjawiskniszowych,które–jeśliktośchce
–trzebadopieromozolnieodkrywaćirekonstruować«nawłasnąrękę»”14.
Noweformyzabawy,podlegająceglobalizacjispołeczeństw,opierająsięnaprze-
kazietelewizyjnym,napowszechnejdostępnościdlamasowej,wielkiejwidowni.
Naczelnymskładnikiemzabawyirozrywkijest„oglądalność”,czylidostępnośćwi-
dowiskadlamasowegouczestnika.Oglądalnośćrządziinarzucaznaneztelewizji
formyzabawy–„widowiska”.Widowiskojestzawszezwiązanezaktualnymiwyda-
rzeniami,ztym,codziejesię„teraz”,chociażniekoniecznie„tutaj”,wnaszymlokal-
nymświecie.Toekrantelewizoraczykomputeraprzenosinaswświatwidowiska,
lokujewobrębiepubliczności,widzów,odbiorcówikonsumentów.ZdaniemNeila
Postmana:
13W.Burszta,W.Kuligowski,Sequel.Dalszeprzygodykulturywglobalnymświecie,Warszawskie
WydawnictwoLiterackieMUZASA,Warszawa2005,s.24.
14Ibidem,s.18.
