Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
przechodząnarzeczdziewczęciareprezentującegoKościół,którego
nienawidziła.AżeMariabyłarówniezagorzaławswych
przekonaniachcobrat,jejdeterminacja,bypoprowadzićswójlud
zpowrotempodskrzydłaprawdziwejwiaryrzymskokatolickiej,pod
każdymwzględemdorównywałauporowiEdwarda,którychciał
goprzedtymuchronić.Dążącdocelu,liczyłanawsparcieswojego
kuzyna,władcyŚwiętegoCesarstwaRzymskiego,KarolaV,któremu
ambasadorJehanScheyfvenieustanniewysyłałzłowróżbnedoniesienia
opogarszającymsięstaniezdrowiaEdwarda.PonadtoMariamiała
nadziejęnawsparcieprzyszłychpoddanych,choćniewiedziała,nailu
możeliczyć.
Wkonsekwencji,czerwiec1553rokurozpocząłsięwatmosferze
narastającegonapięciaiztrudemskrywanychobaw.KsiężniczkiMaria
iElżbieta,któreniewidziałybrataodmomentu,kiedyzapadł
nazdrowiu,niemiałyinformacjiojegopostępującejchorobie.
Jedynymźródłemwiedzypozostawałyplotkiiprzypuszczenia,
docierającezestolicydoichsiedzibpołożonych20mil(ponad32km)
napółnocodLondynu,wHunsdoniHatfield.KsiążęNorthumberland
wzmocniłgarnizonwTowerinakazałokrętomkrólewskiejfloty
wojennejwpłynąćwgóręTamizy.Służącykrólowiprawnicyidoradcy
zostalipotajemniewezwanidosypialniEdwarda,byprzyłożyćswe
pieczęcienajego„instrukcji”,uznającejladyJanezanastępczynię
tronu.SędziaNajwyższySąduSprawPospolitych,sirEdward
Montagu,lękliwiezaprotestował,sugerując,żeinstrukcjanietylkojest
niezgodnazprawem,alestanowiprzestępstwo,którewświetleAktu
oSukcesjiz1544rokumożnanawetuznaćzazdradę.Jednak
wściekłośćumierającegochłopcaiobietnica,żeinstrukcjanatychmiast
zostanieratyfikowanaprzezparlament,ostatecznieprzywiodłysędziów
dozgody.Ichakceptacjaprzekonałainnychwahającychsiędoradców,
przedewszystkimarcybiskupaCranmera,byzłożyliswojepodpisy
nadokumencie.Wreszcienapoczątkulipcawezwanoksiężniczkę
