Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
Niechżyjekrólowa?
Niepotrafięprzewodzićaniwydawaćrozkazówżołnierzom,aioni
niesłuchająkobiety,takjaksłuchalibymężczyzny–stwierdziłaokoło
stolatprzedśmierciąEdwardaVIMargaretPaston,szlachcianka
zNorfolk,zmuszonadoobronyjednejzeswoichposiadłościprzed
człowiekiem,któryzgłosiłdotychziempretensje.Miałapowody,
bypodkreślaćswojeograniczenia–niedawnoowdowiałaiczułasię
wyczerpanawieloletnimisporamiopodobnymcharakterze.Chciała,
byjejdoroślisynowiezrozumieli,żetodonich,aniedoniejnależy
obowiązekobronyrodzinnejsiedziby.Miałarację,itonietylko
wodniesieniudowłasnejsytuacji.Wtypowydlasiebie,zwięzły
ibezpośrednisposóbwyraziłaprawdęnatematniewielkiegozakresu
kobiecejwładzywśredniowiecznejEuropie.
Byłytoograniczeniawyraźniewidocznewnajbardziej
symbolicznychwyobrażeniach,znanychMargaretijejwspółczesnym.
Wielkaczerwonawoskowapieczęć,potwierdzającaautentyczność
królewskichrozkazów,stanowiłafizycznydowódautorytetuwładcy,
natomiastjegopodpisznanybyłprawiekażdemupoddanemu
wkrólestwie,nawetjeśliniewidziałonkrólanaoczyaninieumiał
przeczytaćdokumentu,zktóregoonazwisała.Zjednejstronypieczęci
zostałwyobrażonykrólwpozycjisiedzącej,wymierzający
sprawiedliwośćswojemuludowiitrzymającywdłoniachjabłko
iberło;zdrugiejzaśjechałwzbroinarumaku,wdłonidzierżąc
obnażonymiecz,podniesionywobroniekrólestwa.
Tymczasemkobietaniemogłaanipełnićrolisędziego,anitym
