Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
iwydawnictwaitd.
TakżeKarolWojtyła,dostrzeżonywlatach
pięćdziesiątychjakoenergicznyduszpasterz
studentówiinteligencjiorazwykładowcaseminariów
duchownychiKUL,aod1958rokubiskup
pomocniczyarchidiecezjikrakowskiej,doczekałsię
wkońcuzałożeniananiegosprawyewidencyjno-
obserwacyjnej,którejnadanokryptonim„Pedagog”.
Kryptonimtejsprawy—wymownyzresztą—pozostał
niezmienionynawetwówczas,gdybpWojtyła
otrzymałpośmierciarcybiskupaBaziakanominację
nametropolitękrakowskiego.
Wgąszczuteczek,przedsięwzięćoperacyjnych,
tomówdokumentów—donosów,analiz,notatek,
planów,raportówisprawozdańrozeznaćsięmogą
doświadczenibadaczerealiówPRL.Zrozumiałe,
żezbiegiemlatcorazwięcejzawartychwnichtreści
jestzwiązanychzkrakowskimmetropolitą.
Jeszczezanimuzyskałonnominacjęarcybiskupią,
zbieranoinformacjeorozwojusytuacjiwkurii
krakowskiejiopoczynaniachjejprzełożonego.
Wpołowie1963rokudokumentpodsumowujący
pierwszepółroczezawierałomówienieprzedsięwzięć
podejmowanychwrealizacjisprawy„Pedagog”:
Womawianymokresiefigurant
[K.Wojtyła—przyp.
mój]
rozwinąłszerokądziałalnośćobliczoną
napetryfikację
[sic!]
jednościduchowieństwa
istworzeniasprężystejorganizacjiaparatu
kurialnego.Partycypowałwlicznychzjazdach
ikonferencjachzudziałemksiężyiaktywu
klerykalnego.Dzielącsięprzedaudytoriumswoimi
impresjamizpobytunasoborze.Jakoczłonekkomisji
duszpasterskiejepiskopatu,odpowiedzialnyzapracę
wśródinteligencjitwórczej,wdniu29lutegobr.
[tak