Настройте текст для его корректного отображения на любом устройстве
Создавайте заметки
Начните читать с того места, на котором закончили
Japonia jest fascynującym obiektem badań, źródłem inspiracji dla przedstawicieli dziedzin nauk humanistycznych, społecznych i ekonomicznych, jak historia, kulturoznawstwo, politologia czy ekonomia. Kraj, który podniósł się po klęsce w wojnie na Pacyfiku i powrócił na arenę międzynarodową, stając się symbolem sukcesu gospodarczego i uniwersalnych wartości, mierzy się w XXI wieku z nowego rodzaju wyzwaniami o zasięgu globalnym i regionalnym. Praktykowany przez dziesięciolecia stonowany język dyskursu z partnerami azjatyckimi, realizm defensywny tudzież wstrzemięźliwy manifestowany w dyplomacji niskiego profilu, sprzyjały budowaniu wzajemnego zaufania i przezwyciężaniu animozji zakorzenionych w trudnych doświadczeniach historycznych regionu, pozostawiły jednak przestrzeń dla wschodzących potęg regionalnych, przede wszystkim dla Chin. Można postawić tezę, iż w wymiarze ekonomicznym ową przestrzeń dla ekspansji chińskiego potencjału handlowego i kapitałowego w regionie kreowała w pewnym zakresie stagnacja gospodarki japońskiej, interesy gospodarcze zaś, czego próbowano dowieść w niniejszej pracy, determinują w pierwszej kolejności dynamikę interakcji międzypaństwowych oraz procesów integracyjnych w analizowanym regionie świata. Dlatego też nie sposób abstrahować od kondycji ekonomicznej Japonii w studiach nad rolą tego kraju w regionie i regionalizmie Azji Wschodniej w XXI wieku.
