Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
SądemSpołecznymzakończyłasięumorzeniem
postępowaniazpowodubrakudowodówwiny.
PostępowanieprzedSądemSpołecznym,któremu
Gombińskiniechciałsiępoddać,zpewnością
przyspieszyłojegodecyzjęoemigracji,którąpowziął
ostateczniew1949roku.OsiadłwrazzrodzinąwParyżu,
gdziebyłnadalczynnymzawodowoprawnikiemiodroku
1960ażdoswojejśmierciw1983członkiemTowarzystwa
PrawaPorównawczego(SociétédeLégislation
Comparée).Sprawyrozliczeńwojennychnadalstanowiły
ważnąkwestięwjegożyciu–wlatach70.Gombiński
zaangażowałsięwpracetzw.KomitetuProfesorów,który
zorganizowałsięwParyżuwceluwykryciasprawców
mordupopełnionegoprzezhitlerowcówwlipcu1941
weLwowienatamtejszychprofesorach10.
*
StanisławGombińskizakończyłspisywanieswych
wspomnieńwkwietniu1944,wchwili,gdymiałzasobą
czternaściemiesięcyukrywaniasiępo„aryjskiejstronie”.
Ichoćdystansczasowydodramatycznychwydarzeń,
wktórychuczestniczył,byłciągleniewielki,podjąłwysiłek
opisaniaiuporządkowaniaswychdoświadczeń.Wbrew
deklaracjomsamegoautora,któryokreślaswójtekstjako
„bezładnyzbiórstrzępówpamięci,stosrumowisk,resztki
myśli”,czytelnikowi,któryzasiadanadwspomnieniami
Gombińskiego,zcałąmocąnarzucasięwłaśnie
uporządkowanieiautorskidystans.Zdyscyplinowana
relacjabogatajestwdanestatystyczne,liczbyiwielkości
(choćwkilkumiejscachszacunkiautoraróżniąsię
odszacunkówwspółczesnychhistoryków):należy
