Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Upodstawpojęć„zabawa”i„gra”
Uwagiogólne
Wprowadzenie
Nawstępiemożnazadaćpytanie:dlaczegowtytulerozdziałuza-
znaczyłem,żebędęsięstarałpisaćrównocześnieozabawachigrach?
Poprostuwynikatozespecyfikiizarazemzbliskościtychzjawisk
kulturowych,wśródktórychgraniceowychpojęćsąbardzomgliste
iczęstozmienne.Zresztąwniektórychjęzykachpojęciazabawyigry
mająznaczenietożsame.Przykłademmożebyćjęzykniemiecki,gdzie
Spieloznaczazarównogrę,jakizabawę,podobniedesygnatytewję-
zykufrancuskimprzyjmująnazwęjeu.Takżewjęzykupolskimpotocz-
nieniezawszeprecyzyjniesięwyrażamy,uważającnierazsłówflgra”
iflzabawa”jakopojęćsynonimicznych1.Należywięcpostawićpytanie:
wjakisposóbtedwapojęciasiędefiniują?
Napewnozabawatoelementkulturywróżnejpostaciiformie,
wktórymdostrzegamyaktywnośćczłowiekaprzezcałejegożycie.
Poprostuwszyscylubimysiębawić,itozarównodzieci,jakido-
rośli.Zatwórcępierwszejteoriizabawuważasięojcaflprzedszkoli”
(Kindergarten),FriedrichaFroebela(1772–1852).Byłtoniemieckipeda-
gog,teoretykiczołowykreatorwychowaniaprzedszkolnegooorien-
tacjihumanistycznej.Pisałozabawiejakooformienajwyższegostop-
niarozwojudziecka,którewtejaktywnościukazujeswojewnętrze,
atakżeprzeżycia.Wpóźniejszymczasiepojawiłysięjednakróżne
teoriezabaw,traktującejejakopozbywaniesięprzezdzieciidorosłych
nadmiaruenergii,kształtowanieumysłu,umiejętnościdziałania,pozna-
waniestosunkówspołecznych,sprzyjaniepowstawaniupozytywnych
stanówuczuciowych,rozładowywanienapięćemocjonalnych.
1Pojęcieflgra”wjęzykupolskimmaznaczeniewielorakie.Por.Słownikjęzykapol-
skiego.Stądteżwniniejszejpracystosowałbędęwzależnościodkontekstunazwęflgra
izabawa”,mającnamyśliobiegrupydziałań,lubflgra”alboflzabawa”,gdychodzi
ojednązgrup.
9
