Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Olimpijskibrąz,czylikanadyjski
dreszczowiec
Jużwlatach70.ubiegłegowiekuprzyzwyczailiśmy
polskichkibicówdonerwowychkońcówekmeczów
zudziałemreprezentacji.Nieinaczejbyłopodczasigrzysk
wMontrealuw1976roku.Każdymspotkaniem
dostarczaliśmyfanomniebywałychemocji.Nicdziwnego,
żenaszestarcieotrzeciemiejscewolimpijskimturnieju
zakończyłosiępodogrywcemówiZygfrydKuchta,
człowiek-instytucjapolskiegoszczypiorniaka.
AbypojechaćnaimprezędoKanady,Polacymusieli
pokonaćweliminacjachWielkąBrytanięorazNorwegię.
ZBrytyjczykamiposzłonaszymłatwo8listopada1975
rokuwMielcuwygrali42:5(doprzerwyprowadzili23:0!),
a8lutego1975rokuwLondyniezdeklasowaligospodarzy
50:11(23:6).Wikingowieokazalisięznacznie
trudniejszymirywalami.21grudnia1975roku
wnorweskimSkiendrużynaStanisławaMajorkaiJanusza
Czerwińskiegozwyciężyła25:19(11:12),dokończyła
dzieła6marca1976rokuwPoznaniu,gdzie
zatriumfowała25:17(13:9).JakpiszeWładysław
Zieleśkiewiczwalmanachu„95latpolskiejpiłkiręcznej”,
niedoszłodowyjazdunazgrupowaniewysokogórskie
doFrancjilubdoZwiązkuRadzieckiego,dlategonasza
kadrawykuwałaformęw…DoliniePięciuStawów,
wniezwykletrudnychwarunkach.
Kilkuzawodnikównaszejdrużynynarodowejpamiętało
10.miejscezigrzyskwMonachiumw1972roku.
Wówczasrywalizacjasportowatoczyłasięwcieniuataku
terrorystycznego,przeprowadzonegowwiosce
olimpijskiejprzezpalestyńskąorganizację„Czarny
Wrzesień”.Zginęło17osób,wtym11izraelskich
sportowcówidziałaczy.Próbaodbiciazakładnikówsięnie
powiodła.Początkowotetragicznewydarzenia
rozgrywałysięnaprzeciwkonaszegobloku.Pamiętam