Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
11
lematykąiproblematycznościącałejKsięgipozostajeżywym
punktemodniesienia.Jegointerpretacjedezaktualizująsięwraz
zezmianamikulturowymiihistorycznymdoświadczeniem.Do-
świadczenietoweryfikujeidemaskujeichzałożeniowość,jeśli
usiłująHiobapotraktowaćjakoargumentwdyspucieoprzyczy-
nachkonkretnegocierpieniaioodpowiedzialnościzanie,anie
jakopytanie,naktórenależysamemudaćodpowiedź.
Wniniejszejpracyproponujętrzydrogipostrzeganiaobec-
nościHiobawliteraturze:u-hiobienie7,hiobowanieihiobizację.
Przezu-hiobienierozumiemidentyfikacjęzsytuacjąHioba.Nie
polegaonanarepetycjiksięgibiblijnej,alenajejaktualizacji,na
wejściuwwymiartajemnicy,niedookreślonościipytań,jakiebyły
udziałemUzyjczyka.U-hiobienienieprzynosizesobąrozwiąza-
niakwestiicierpienia,aleotwieradrogędostawianianajbardziej
nieoczekiwanychiobrazoburczychpytań(bezpopadaniawpychę
iluzorycznejwiedzykonsolacyjnej),któresąjednocześniepytania-
mistawianymizwiarąwotrzymanieodpowiedziibezpodważa-
niazasadwiary.U-hiobieniezawieraelementintymny,osobisty,
indywidualny,obejmujesamotnośćwśródludzi,izolacjęimilcze-
nie.Podmiotmówiącywtekstachliterackichniewypowiadasię
natematHioba,alestajesięnim;niemówiwsensiedosłownego
komunikatu,nierozważaHioba,anionimnieopowiada,anina-
wetzbytniosamsiędoniegonieporównuje,alemówiącosobie,
mówimetaforycznieoHiobie,ponieważstajesięHiobem.To
utożsamieniejestkomunikatemito,cowypowiadane–wypo-
wiedźwsensieliterackim,językowym–stajesiętymsposobem
mówieniemoHiobie,nawetgdyjestpozornietylkowypowiedzią
opodmiociemówiącym,ponieważjestonwspółczesnymHio-
bem,jakRakower,czyHiobKamieńskiej.
7Termin„u-hiobienie”zostałzaczerpniętyzlekturyCyprianaKamilaNor-
wida.C.K.Norwid,Pismawszystkie,oprac.J.W
.Gomulicki,t.1–11,Warszawa
1971–1976;zob.t.10,s.109.
