Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
KorneliaCzerwińska
przemiennośćpozytywnychinegatywnychodczućwobecdzieckazniepełno-
sprawnościąwystępujetakżeiwtejfazie,owoostatniestadiumadaptacjiwyróż-
niasięwyraźnądominacjąemocjipozytywnych.Rodziceodczuwająradość
wkontaktachzdzieckiem,potrafiądostrzegaćdrobnepostępywjegorozwoju,
skupiająuwagęnamożliwościachizdolnościachdziecka,ajednocześniewspo-
sóbbardziejracjonalnyniżdotychczasorganizująwspomaganiejegorozwoju,
uwzględniającwpodejmowanychdziałaniachindywidualnepotrzebyposzczegól-
nychczłonkówrodziny,jakijejfunkcjonowaniejakocałości.WopiniiEweliny
Skoczylas(2013)negatywneodczuciaustępująwmiaręnabywaniaprzezrodzi-
cówwiedzyiumiejętnościniezbędnychdozrozumieniaspecyfikirozwojumałego
dzieckazniepełnosprawnościąwzroku.Procesdojrzewaniadoodpowiedzialnego
pełnieniafunkcjirodzicielskiejwsytuacjiuszkodzeniawzrokuudzieckabędzie
trwałprzezcałeżycie,przechodzącstosownemodyfikacjezwiązanezkolejnymi
cyklamiżyciarodzinyorazzrozwojemindywidualnymdziecka.Niezwykleistot-
nejest,abypamiętać,żefunkcjonowanieorazczaspozostawaniawdanejfazie
przystosowaniamogąbyćznaczącoodmienneumatkiiojca,costajesięźródłem
dodatkowychnapięćikomplikujeprocestransformacjistrukturywięziemocjo-
nalnychwsystemierodzinnym(H.Liberska,M.Matuszewska,2011).
Przystosowaniesiędowypełnianiarolirodzicadzieckazniepełnosprawno-
ściąwniecoinnysposóbopisałaViolettaBędkowska-Heine(2003,2007),pre-
zentującmodeloweujęcieszczególniecharakterystycznedlatychrodziców,któ-
rychpierwszedzieckoprzejawiatrudnościrozwojowe.Zaznaczając,żegranice
międzykolejnymistadiamiadaptacjimającharakterpłynny,aprzystosowanie
nieprzebiegawprostysposób(liniowo),autorkawyodrębniłasześćstadiów
wykształcaniasięrolirodzicadzieckachorego;modeltenmożnatakżeodnieść
dosytuacjirodzicówdzieckaniewidomegolubsłabowidzącego.Wpadnięcie
wDpułapkęroli”,tzw.osaczenie,topierwszyetap,wktórymrodzicedoświad-
czająszokuirozczarowaniawynikającychzutratymarzeń,planówioczekiwań
związanychzprzewidywanyminarodzinamipełnosprawnegowzrokowodziec-
ka.Lękiniepewnośćzwiązanazniespodziewanym,specyficznymcharakterem
rolirodzicielskiejsąodmienniewyrażaneprzezmatkęiojca.WedługBędkow-
skiej-Heine(2003,2007)matkaodczuwaprzerażenie,frustrację,smutek,atak-
żepoczuciewiny,krzywdyibezradnościwsytuacjibrakuwiedzyoopiecenad
dzieckiemzdysfunkcjąwzrokuiowychowywaniugo.Bezodpowiedniego
wsparciaterapeutycznegopozwalającegonakonstruktywneporadzeniesobie
ztakimiodczuciamimatkatworzypatologicznąrelacjęsymbiozyzdzieckiem.
Zkoleiojciec,przeżywającstreswypływającyzpoczuciazniewoleniaroląrodzi-
cielską,możeprzyjąćstatusoutsidera,odbierabowiemobecnośćdzieckaznie-
pełnosprawnościąwzrokuwrodziniejakozagrożeniedlawieluistotnychdla
niegowartości,jakm.in.aspiracjezawodowe,samorealizacja,bliskarelacja
zżoną,statusmaterialno-społecznycałejrodzinyitp.;dodatkowosilnerozcza-
rowaniestanemdzieckablokujeukształtowaniesatysfakcjonującejwzajemnej
relacji.Zgodniezsystemowymujęciemsytuacjirodzinyautorkaopisywanej
