Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ĆWICZENIE1.3.
POTENCJOMETRYCZNEOZNACZANIEŻELAZA(II)
Zasadaoznaczenia
Żelazo(II)miareczkujesięroztworemsiarczanu(VI)ceru(IV)ostężeniu0,0100mol/L.
WPKnastępujewzrostpotencjałuelektrodywskaźnikowej,któryzostajestwierdzony
potencjometrycznie.
Równaniereakcji:
2Ce(SO4)2+2FeSO4=Ce2(SO4)3+Fe2(SO4)3
pehametr
Aparatura
elektrodaplatynowaikalomelowa
mieszadłomagnetyczne
Odczynniki
mianowanyroztwórCe(SO4)2ostężeniu0,0100mol/L
roztwórH2SO4ostężeniu3mol/L
Wykonanieoznaczenia
Dootrzymanejwkolbiemiarowejopojemności100,0mLpróbki,dodaćokoło20mL
wodydestylowanej,10mLH2SO4idopełnićwodądokreski.Zkolbypobraćpipetą
jednomiarową20,0mLroztworuiprzenieśćgodozlewkiopojemności100mL,dodać
20mLH2SO4,anastępnieokoło30mLwodydestylowanej.Wroztworzezanurzyćelektrody:
platynową,kalomelową,anastępniewłączyćmieszadłomagnetyczne.Przygotowany
wtensposóbroztwórmiareczkować,przyciągłymmieszaniu,dodającpo1,0mL
mianowanegoroztworuCe(SO4)2.
Wykreszależnościwielkościmierzonej(SEM)odobjętościdodanegotitranta
SporządzićwykreszależnościSEM[mV]odVroztworuCe(SO4)2[mL]iwykres
pierwszejpochodnej(zależnośćΔSEM/ΔVodVCe(SO4)2).Zwykresuodczytaćwartość
V
Ce
4
+
odpowiadającąPKmiareczkowania.
Obliczenia
IlośćotrzymanegoFe
2+wgramachobliczyćwgwzoru:
m
x
±
V
t
|
C
1000
t
|
M
x
|
5
gdzie:
Vt-objętośćtitranta
Ct-stężenietitranta
Mx-masamoloważelaza(Fe=55,85g/mol)
9
