Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„KulturaZachodujestściślehistoryczna:narastaprzeznieustanną
akumulacjęzdarzeń,precedensów,okolicznościowychmądrości.
Niczegoniezapominaiciągniezasobącorazcięższywórdziejowych
pamiątek.(…)Wmiarę,jaksięstarzeje,rzucaswoimczłonkom
wyzwanie,którecoraztrudniejprzychodziimpodjąć”.Czas
teraźniejszywnaszejkulturzenietylkopróbujezapanowaćnad
przyszłościąpoprzezjejplanowanieiprognozowanie,alerównieżnie
przestajewczytywaćcałego–potrzebnegolubzbędnego–zapisu
przeszłości.Teraźniejszośćzapychasięnamnieustannieisprawia,
żekażdemożliweryzykowielokrotniemnożymy,pozbawiającsię
szansynadziałanie.
TymczasemAutorkapróbujenamwybićzgłowy
toprzeładowywanieteraźniejszości,pisząc:„Każdagwałtownazmiana
tozarównozagrożeniedladobrobytuspołecznego,jakiszansa,żeby
odrzucićzastałedysfunkcyjnerozwiązania.Jakwieleinnychkryzysów
pandemiakoronawirusaprzyśpieszyłazmianęspołecznąwróżnych
wymiarachipokazałanietylko,żetezaGibsonaowszechobecnych
przejawachprzyszłościjestprawdziwa,alerównieżto,
żeprzeciwstawneprzyszłościmogąpojawiaćsięrównocześnie”.
Erbelniechcezatemprzyszłościprzewidywaćaninawet
projektować,alekoncentrujesięnaselekcjimateriału,zktóregomożna
tęprzyszłośćbudować.Wyzwaniaredukujedokoniecznegominimum,
takbyrysowałyjedyniebardzoogólnąramę:„Żyjemywczasach,
wktórychzmianamyśleniajestkonieczna.Musimyzatrzymać
katastrofęklimatycznąiprzebudowaćsystemspołeczno-ekonomiczny.
Zadbaćzarównoośrodowisko,jakioto,abyjaknajwięcejosóbmiało
przyzwoitewarunkiżycia”.Iposzukujetakichdrobnychsposobów,
takichtrików,któresprawią,że–zamiastprzeskakiwaćmiędzyutopią
adystopią,międzynadziejąnazbudowanieszczęśliwychporządków
aprzeczuciemnadciągającejklęski–pojawiasięperspektywaprotopii.
Protopia–jakpiszeErbel,cytującKelly’ego–tostan,któryjest
„lepszyniżdzisiajiniżwczoraj,nawetjeślijestchociażtrochę
lepszy”.Trudnosobiewyobrazićjąjakospójnącałość,boskładasię
nietylkozrozwiązań,alerównieżzproblemówizezłożonegoprocesu
podejmowaniadecyzjiotym,corobić,kiedynapotykamy
naprzeszkody.Jednocześniesamawiarawprotopię–jakoproces,
któryjestciągłymulepszaniem–wymagadużejdozyoptymizmu”.
