Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bardziejwiarygodneświadectwoautentyczności
postaciJezusachociażbyztegowzględu,żeTacyt
ochrześcijanachwyrażałsię,łagodniemówiąc,
niezbytprzychylnie.Omawiającprześladowania
wczesnychchrześcijanzapanowaniacesarzaNerona
(37-87),napisałzaś,conastępuje:
Atolianipodwpływemzabiegówludzkich,anidanincesarza
iofiarbłagalnychnarzeczbogównieustępowałahańbiąca
pogłoskainadalwierzono,żepożarbyłnakazany.Abyjąwięc
usunąć,postawiłNeronwinowajcówidotknąłnajbardziej
wyszukanymikaźniamitych,którychznienawidzonodlaich
sromot,aktórychgminchrześcijanaminazywał.Początektej
nazwiedałChrystus,któryzapanowaniaTyberiuszaskazany
zostałnaśmierćprzezprokuratoraPoncjuszaPiłata;
aprzytłumionynaraziezgubnyzabobonznówwybuchnął,nie
tylkowJudei,gdziesiętozłowylęgło,lecztakżewstolicy
(RocznikiXV,44).
Tujużniemapóźniejszychchrześcijańskichwtrętów!
Mimotychdośćsłabychdowodówwiększość
uczonych(choć,jakprzypominam,niewszyscy!)
przyjmujedziś,żewiększejestprawdopodobieństwo,
iżJezusfaktycznieistniał,niżżetopostaćwpełni
zmyślona.Mielibyśmypewność,gdybyśmymogli
uznaćczterynowotestamentoweEwangeliezaopis
rzeczywistych,czylihistorycznychzdarzeń.
Doniedawnazresztądośćpowszechnietak
przyjmowano.Anglicymająnawettakiepowiedzenie,
żecośjest„gospeltruth”,cooznacza,takprawdziwe,
