Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Przypomnijsobie,comjużmówiłolotnymziarnieklonu,imorał
ztegowydobądź.Zresztąpowiemci.Trzebapomałuopadać.Ten
lotjestłagodnyitymsięróżniodpierwszego.Obierzsobie,alenie
sam,jakiedrzewowogrodziestojące.Mabyćpodnimmiękka
ziemia,najlepiejgrzędazsałatąalboogórkami.Bowtedypulchna
jakpuch.Spluńwdłonieidalejnadrzewo!Kiedyjużwstąpisz
nagałąź,popróbujnogą,czymocna,trochęjąrozhuśtaj–ajak
poczujesz,żeśnaszczyciehuśtu,oprzyjsięnaprzepaści.Nawetrąk
wboknierozczapierzaj,boipoco?Ajakjużbędzieszdoziemisię
zbliżać,pamiętaj,abyśnapalcelądował,akolanaprzytymugiął.
Izarazdodrzewapędź,botenlotjestjakudorosłychwiśniaku
picie–jedenmaiśćzadrugim–inaczejniezasmakujesz
przestrzeni.
Owysokościgałęziniepiszę.Niemaszbowiemliczbynimiary
naśmiałośćtwoję.Akolegawiernyniechztobąlata,
boozwichnieniekostkinietrudno.Wtedypomocsięprzygodzi.
Dodam,iżmożeszzamiastdrzewadachjakiejszopywziąć,też
dobre.Jakwiatr,todłużejlecisz.
Kiedyijakbu
do
waćgniazdo?
Skorojużlotówpopróbujesziwćwiczeniuonymdobrzesię
zaprawisz,radzęć,zamieszkajnadrzewie.Bolataniekutemu
służyło,abyśzaziemiątęsknićprzestał,aowochwiejne
zawieszeniewnicościpolubił.
Sąlipypołowągałęzizwieszonenadwodą.Tamupatrzkonarów
rozwidlenie,tamłozygibkiejkoliścienanieś,asianemwymościć
niezapomnij.Izamieszkaj.Agdynadejdziekoniecczerwcalub
począteklipca,usłyszyszwielkiszum.Otwórzdrzewo,
botosąpszczołyiwszelkagawiedźbłonkoskrzydłaprzybyła
namiodobranie.Mruczeniesytebędzienadtobąiwokółciebie,
ajakgłosmatkizawołacięnaobiad–niepoznająsyna.Tyle
bowiemzłocistejperchy,tylegitarimandolinniewidocznych
przyniesiesznasobie,niechcącyaszczęśliwy.
Korzyśćteżmiećmożesz.Dotorbyparcianejnaskublipowego
kwiatu;przydasięnaczaszimowy.Weźmiematkasuchybukiecik
awrzątkiemzaparzyiłyżkęmioduscukrzałegodowywaruwpuści.
Zanicciwtenczasmroźnakrupasiekącawszyby,zanicwiatrupod
