Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
bomamapewnieczeka.
–Adziękuję,Jacusiu,dziękuję.Ajajkatojamam,
kochany,świeżutkie,natargukupione.Botezesklepu,
widzisz,sądużogorsze,mniejszeiniezawsześwieże,
otco.
PaniKlementynajużzmierzaławstronęlodówki,gdy
naglezawróciła.
–Aczemutakstoisz,Jacusiu?Siadajżetu,nakrześle.
Ktotowidziałgościanastojącoprzyjmować.
–Topowiedziawszy,przysunęłaJackowikuchenny
taboret.
–Nie,niebędęsiedział,wezmętylkotojajkoipolecę
–zaproponowałJacek.
–Cowy,młodzi,tacyniecierpliwi,jajeszczedolodówki
niedoszłam,atyjużchcesziść?–paniKlementynabyła
wyraźnieniezadowolona.–Wpadłeśdomnie,Jacusiu,jak
poogień,otco.
–Nie,niepoogień,tylkopojajko.Ognianie
potrzebuję,bojaniepalę–wyjaśniłJacek.
–Noniechbyśtypalił,tojużjabymcięzauszy
wytargała,otco–oburzyłasięsąsiadka.–Ażeśpojajko
przyszedł,tojajeszczepamiętam–mruknęłapodnosem.
Widzęjednak,żenieznaszprzysłowiawpaśćjak
poogień,atobardzoźle,boprzysłowiasąmądrością
narodów.Niektóremająpokilkasetlat.Iterazmasz,
kochany,okazjępoznaćprzynajmniejtojedno,
bojacizarazwytłumaczę,ocownimchodzi.–Pani
Klementynanaglestraciłazupełniezainteresowanie
lodówkąirozsiadłasięwygodnieprzystole.
