Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wpływdługoterminowegouwięzienia
49
tami,cojestrzadko—jeśliwogóle—dyskutowanewliteraturzeprzed-
miotu.
Niezawszejednaktasamaczwórkaautorówdochodziładotakopty-
mistycznychwyników.Stosującbadaniaprzekrojowe,PeterBanisterijego
współpracownicy(1973;za:Bonta,Gendreau1995:83)zmierzyliwyniki
więźniówwtestachkognitywnych,testachosobowościorazzbadaliposta-
wywięźniów.Dobadańwybranowięźniówskazanychnaconajmniej10lat,
którychpodzielononaczterygrupy.Średniaodbytejkarywpierwszejzgrup
wynosiła2,5roku,wdrugiej4,9,wtrzeciej6,9iwczwartej—11,3roku.
Nieznalezionożadnychróżnicmiędzygrupamipodwzględemsprawności
intelektualnej,chociażwystąpiłpewienspadekszybkościwykonywaniatestu
kognitywnegouwięźniówodbywającychkarędłużej.Wtestachosobowości
ipostawwięźniównastąpiłwzrostwrogościispołecznejintrowersji,natomiast
spadkowiuległasamoocenaiocenapracyorazroliojca.
NależytakżeprzytoczyćbrytyjskiebadaniaRogeraSapsforda(1978;za:
Wormith1995:57),którepolegałynaporównaniuwięźniówdożywotnich
odbywającychkarywwięzieniachomaksymalnymstopniuzabezpieczeń—
tychktórzydopierocoprzekroczylibramywięzienia,ztymiktórzyodbyli
jużodsześciudojedenastulatkary.Porównującraportymedyczneidiagno-
zypsychiatryczne,Sapsfordnieznalazłżadnychróżnicmiędzytymidwie-
magrupami.Aczkolwiekwystąpiłyprzesłanki,napodstawiektórychmożna
byłostwierdzić,żeciodbywającykarydłużejstalisiębardziejintrowertyczni
ibardziejuzależnienioddyspozycjipersonelu,niewystąpiłyżadnesymptomy
wskazującenawzrostapatii,brakzainteresowaniazdarzeniamiwotaczają-
cejspołecznościwięziennejczybrakzainteresowaniamożliwościązwolnienia
zodbywaniaresztykary.Jedynietrzechwięźniówmożnabyłookreślićjako
niedającychsobieradyzeswoimwyrokiem.
Trzyniemieckiebadaniasą,zdaniemWormitha,szczególniewarteod-
notowania.Pierwszeznichtoszerokozakrojonyprogramobejmującytrzy
grupywięźniówdożywotnich,mającychzasobą—odpowiednio—śred-
nio:3lata,8,5oraz13,5rokupobytuwwięzieniu.Przeprowadzonoanalizę
danychmedycznych,psychiatrycznych,psychologicznych,zmierzonowłaści-
wościintelektualneipostawyindywidualne.Rezultatyniepokazałyżadnego
pogorszeniasięzdrowia,żadnychniepokojącychsymptomówpsychiatrycz-
nychczyobniżeniazdolnościintelektualnych.Ponadtoczęśćbadańodnoszą-
casiędopostawwskazywałanarozwójpodstawowychuczućispadekcech
psychopatologicznych,mierzonyskalamiparanoiischizofreniiMMPI(Wor-
mith1995:57).
Kolejnebadaniadotyczyłysytuacjiżyciowejwięźniówdługoterminowych
iodnoszącejsiędonichprognozyspołecznej.PosługującsięDpodejściemfa-
zowym”,badaczeniebyliwstanieznaleźćżadnegodowodunaogólnepo-
gorszeniesięwłaściwościosobowościowychwięźnia,hipotetyczniemających
występowaćwfazietrzeciej,tj.po20latachodbywaniakary.Kiedywśród
