Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dzieckostopniowoopanowujeregułyjęzyka,takżepodkoniecwieku
przedszkolnegoswobodnieposługujesięmowąpotoczną,porozumiewasię
beztruduzinnymi,wypowiedzijegosąjasneiścisłe.Wrazzwiekiem
zaczynastawiaćcorazwięcejpytań.Najwięcejichpojawiasięwwieku
5lat.Dotycząnietylkokonkretnychsytuacji,alerównieżsąpróbą
zrozumieniaszerszychibardziejogólnychzjawisk,jakchociażbypytanie
,,skądsięwziąłem?’’.Takiprocesmyślowyjestmożliwydziękiuwolnieniu
sięwyobraźniodwrażeńispostrzeżeń,comamiejsceok.3.rż.Początkowo
dzieckosnujedowolne,luźnewyobrażenia,anastępniecorazbardziej
zaczynakierowaćitworzyć,takżestopniowocorazlepiejumieroz-
graniczyćswójświatmarzeńodkonkretnejrzeczywistości.Historyjki
opowiadaneprzezniezawierająjakieśwłasneprzeżycia,fragmenty
zasłyszaneiuzupełnionewłasnymipomysłami.
Myślenie.Rozwójpojęćprzebiegawdwóchkierunkach:
•odpojęćprostychdocorazbardziejzłożonych,zhierarchizowanych,
•odpojęćogólnychdoszczegółowych.
Dzieckołatwiejdostrzegawprzedmiocieróżniceniżpodobieństwa,
mówiąc,że,,piłkaijabłkoniesądosiebiepodobne,bowpiłkęmożnagrać,
ajabłkobędzienadeser’’.Nieumiejeszczebudowaćklasnadrzędnych,
ponieważnieumieznaleźćukrytychzwiązkówmiędzyelementamiklasy.
Pozatymkryterianiesąstałe,dzieckojeszybkozmieniapodwpływem
jakiegośpodobieństwa.Dziecimłodszewyodrębniającechyzewnętrzne,
bezpośredniopostrzegane,starszedzieciumiejąjużwskazaćcechyabstrak-
cyjne(np.funkcja),atakżekilkacechjednocześnie.Częstoobokcech
istotnychpojawiająsięcechynieistotne.Stopniowopojawiasięumiejęt-
nośćwyodrębnianiaelementuztłairozpoznawaniegonapodstawieanalizy
kształtu.Wyrywkowaijednostronnaanalizaprzedmiotówwynikazpowią-
zaniaspostrzeżeńzemocjamiidziałaniem.
Cechącharakterystycznąmyśleniadziecimłodszychwwiekuprzed-
szkolnymjestegocentryzm.Dzieckojestniezdolnedowzięciapoduwagę
pomysłówinnychosób.Uważa,żewszystkoobracasięwokółniegoize
względunaniego,wierzy,żeświatjesttaki,jakimonogowidzi.Myślenie
macharakterprzedprzyczynowy,przyczynajestutożsamianazfunkcją.
Zgodnieztym,cowie,wyjaśniasobiezjawiskaotoczenia,przypisując
przedmiotommartwymcechyżyciaazwierzętomiprzedmiotomcechy
ludzkie.Stądniedziwiwidok4-latka,którypróbujenawiązaćkontakt
irozmawiaćzżywymizwierzętamiczymaskotkami,skorojestprzekonany,
żeonewszystkorozumieją.Imdzieckostarsze,tymjegopojęciaoświecie
sąbardziejrealistyczne.Starszedzieckozaczynarozumieć,żeobser-
wowanezdarzeniejestwynikiemzachodzącychwcześniejczynności.
29
