Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nawidokpewnychproduktówlubnagłąpotrzebęwymiotówpoobfitym
posiłku.Toniedlanaslogicznezwiązki.
GłosCHOROBYtwojegodzieckanakazuje,byśjeszczegłębiejwpadł_a‐
wczarnądziuręwstrętudosiebie,poczuciawinyiwstydu.Możewciąż
powtarzać,żezaburzenieudzieckajestwinąrodziców.Tengłosjest
fałszywy.
NiemaŻADNYCHpojedynczychprzyczynzaburzeńodżywianiainie
jesttowinarodziców.Niemarnujenergiinawalkęzsamym_ąsobą;
okazujsobiebezwarunkowążyczliwość,przebaczenieiwspółczucieoraz
uczdzieckotegosamego.Rodziceniewątpliwiestanowiądlaswych
dzieciwzórmyśleniaizachowania.Tobardzoważne:starajsiępomóc
dziecku,próbujączrozumieć,cosięznimdzieje.
Byciedobrymwzoremdonaśladowaniaułatwiapowrótdozdrowia
dzieckainasdziękipodążaniudrogąpozytywnychmyśliizdrowych
zachowańdotyczącychjedzeniaiwagi.
Bardzoważnejest,abyścieity,idzieckodostosowalisiędosposobu
odżywianiasięirozmawianiaojedzeniu.Rozwójchorobyzmieniwasze
dotychczasowedoświadczeniazwiązanezjedzeniem,będziewymagać
uruchomieniaświadomościidokonaniazmiany.Dotychczasmogłe_aś
niezwracaćuwaginaswojewypowiedzitypu:„Zostawwarzywa,
azjedzmięso”,„Niepodjadasięprzedposiłkiem,nawetgdyktośjest
głodny”.Robiłeś_aśtowdobrychintencjach,aletrafiającnapodatny
gruntchoroby,sprawiłeś_aś,żedzieckomogłozareagowaćwsposób
zero-jedynkowy.
Podobniewszystkiesłowa,którenadająjedzeniuwymiarmoralny,
sprzyjająwartościowaniugowoparciuoskrajności:dobre-złe,zdrowe-
niezdrowe.
Ajakodnosiszsiędowłasnegoodżywianiaczywkategoriachgłodu
isytości?Możejeszczeniewiesz,jakiezasadyżywieniowesam_a
stosujesziżeobserwujetotwojedziecko.Tyionomożeciewspólnie
pracowaćnadponownymuczeniemsię,jaksłuchaćswojegociała,
rozumiećsygnałygłoduisytościorazodpowiedniosięodżywiać.
Równieważnejest,abybyćostrożnym_ąwtraktowaniu
iodwoływaniusiędociałaswojegoiinnychosób.Dajprzykład,jak
bezwarunkowokochaćsiebieiswojeciało.
Dzieleniesiędoświadczeniamizwiązanymizzaburzeniemodżywiania
nieoznacza,żetyitwojedzieckomusiciebyćdlasiebiejedynym
wsparciempodczaspowracaniadozdrowia.Ważnejest,abyściemieli
oddzielnesieciwsparcia.
Tooczywiste,żebędzieszmiećzłedniwtrakciecałegookresu
rekonwalescencjiswojegodziecka.Toteżtwojaciężkapraca.Wtakich
chwilachnaturalnejestpoirytowanieimyślenie:„Niewiem,czydam
radę”.Jednaktakiewypowiedziwygłaszaneprzyborykającymsię
ztrudnościamidzieckumogąjezniechęcaćiutrudniaćmupowrót
dozdrowia.
Niktnieoczekujeodciebieperfekcji:informowaniedziecka,