Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
latpięćdziesiątych.Napoczątkuomawiamdramatycznyprzebiegostatniegoeta-
pucentralizacjipolskiejfotografii,którydoprowadziłdowewnętrznegorozbicia
imarginalizacjidotychczaswiodącegoośrodkapoznańskiego.Wkolejnychpod-
rozdziałachanalizujęstrukturęorganizacyjną,rozwójorazzadaniastawianeprzed
dwomadominującymiorganizacjami:ZwiązkiemPolskichArtystówFotografików
orazPolskimTowarzystwemFotograficznym.Rozdziałdrugipoświęcamprzede
wszystkimteoriifotograficznegosocrealizmu.Srledzętukonstytutywnedlaniego
kategorieestetyczne,dynamikęichwprowadzaniadoobieguorazprzyglądamsię
teoriiobrazu.Analizujętakżeproblemrozumieniahistoriiwsocrealizmieijej
wpływunaówczesnąpraktykęfotograficzną,wktórejwielokrotniedochodziło
donakładanianapreferowanyΠrealistycznystylpracy”elementówniepożądane-
gowarsztatupiktorialnego.Stosowanyprzeztwórcówdoktrynysocrealistycznej
sposóbrozumieniadziejówdyscyplinybędziekluczemdozrozumieniawielu
niekonsekwencjiwjejobrębie.Wrozdzialetrzecimpoddajęanaliziemechanizm,
którydoprowadziłdoupadkusocrealizmuwśrodowiskufotograficznym.Łączę
gozwprowadzeniemprzezIIZjazdPZPRw1954rokunowejstrategiidlapolityki
kulturalnejiwypromowanymwjejwynikuschematyzmemjakogłównąkatego-
riąteoretyczną.Wkonsekwencjitoczonychdebat,którychbyłaonacentralnym
punktem,doszłodoΠrozmycia”wypracowanychwcześniejkryteriówiwefekcie
dorejteradyfotografówzpozycjisocrealistycznych.Ostatnirozdziałrelacjonu-
jesytuację,wjakiejznalazłosięśrodowiskopoznańskiepojegomarginalizacji,
dokonanejwlatach1952-1953.Jednocześniedałaonaasumptdostosunkowo
przyśpieszonego,wstosunkudoinnychlokalnychśrodowisk,odchodzeniaod
sztukipartyjnej.WłaśnieujawniającesięwstolicyWielkopolskistrategieoporu,
budowaneprzedewszystkimnapowrociedoprzedwojennychsposobówobrazo-
wania,głównymtematemtegorozdziału.Zresztąsytuację,któramiałamiejsce
wPoznaniu,traktujęjakoegzemplifikacjęszerszychprocesówujawniającychsię
wschyłkowejfaziesocrealizmu.Owoodchodzenieoddoktryny,przedstawione
wostatnichdwóchrozdziałach,stanowizamknięcieproblematykipierwszejpo-
wojennejdekadywpolskiejfotografiiartystycznej.
Wysiłkibadaczawkraczającegonaterenfotografiiartystycznejwpierwszej
dekadziepoIIwojnieświatowejmożnaprzyrównaćdodziałalnościarcheologów,
zcharakterystycznymidlatejdyscyplinyproblemami,takimijakanalizazdekom-
pletowanegoiniemożliwegodopełnegoodtworzeniamateriału.Pracekrępuje
równieżniemalcałkowitybrakszerszychopracowańwykraczającychpozamono-
grafieposzczególnychtwórców,instytucjiijednostkowychwydarzeń,aleprzede
wszystkimdoskwierastanzasobówarchiwalnych.Historiaarchiwówdotyczących
polskiejfotografiiartystycznejtegookresujestniezwykleskomplikowanaipełna
dramatycznychepizodów.Szczególnieźleprzedstawiasiękwestiadokumentów
ukazującychdziejeośrodkapoznańskiego.Jegogłównezasobybyłyzlokalizo-
wanewzajmowanymprzezkilkadziesiątlatlokaluPoznańskiegoTowarzystwa
14