Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
Wdzisiejszychczasach,gdypromowanienadmiernieszczupłejsyl-
wetkizwiązanezezmianamiwkulturzejestwyjątkowowidoczne,para-
doksalniejednymzgłównychproblemówzdrowotnychnaświeciejest
otyłość(Davidson,Knafl,2006).WedługWorldHealthOrganizationjuż
w2008rokuponad50%osóbdorosłychwEuropiemiałonadwagę,
aok.20%byłootyłych(WHO,2008).Obecniesytuacjanadalsiępogarsza
iw2016rokunaświecieodnotowanook.1,9mldosóbznadmiernąma-
sąciała,zczego650mlnbyłootyłych(WHO,2016).W2018rokuwEu-
ropiebyłojuż58,7%dorosłychosóbznadwagą,wtym23,3%osóbotyłych
(WHO,2018).Pomimozainteresowaniabadaczyzróżnychdyscyplin
problematykąnadmiernejmasyciałaibardzodużejliczbyprogramów
mającychnaceluprewencjęorazleczenienadwagiiotyłości,problemten
jestnadalaktualny.
Termin„otyłość”wnaukachmedycznychstosujesiędookreślenia
organizmucharakteryzującegosiępatologicznymzwiększeniemilości
tkankitłuszczowej,któradoprowadzadoupośledzeniafunkcjonowania.
Podstawądiagnozyotyłościjeststwierdzeniezwiększeniamasyciała
ominimum20%ponadnormę.Natomiastnadwagatonadmiarmasy
ciałaoscylującywokół10-20%ponadprawidłowąilość.Powszechniedo
określeniaprawidłowejwagiciałaosóbdorosłychstosujesięwskaźnik
Queteteleta,czyliBMI(ang.BodyMassIndex)(Radoszewska,2011).
Wskaźniktenjestilorazemmasyciałaiwzrostuwmetrachpodniesione-
godokwadratu.Normamasaciałapowinnaznajdowaćsięwprzedziale
między18,5a24,99.OtyłośćIklasystwierdzasię,gdywskaźnikBMIjest
wyższyniż30,otyłośćIIklasyprzyBMIwyższymniż35,aotyłośćIII
klasy(otyłośćolbrzymią),gdyBMIjestwyższeniż40(Łuszczyńska,
2007).WskaźnikBMIjestszybkąiekonomicznąmetodąocenynadmier-
nejmasyciała,niejesttojednaksposóbidealny,ponieważmiędzyinnymi
niebierzepoduwagęzawartościtkankimięśniowejworganizmie.
