Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
Wprowadzeniedoproblematykiładuspołecznegoijegozagrożeń
Inormajakosynonimzdrowianormalnośćrozumianatradycyjniejako
brakwszelkiejchoroby;
Inormajakostanidealnyorozpoznaniu,czydanajednostkaodbiegaod
normy,czyteżnie,decydujeistnienielubbrakrozbieżnościmiędzyjej
zachowaniemsięazachowaniemsięidealnegoczłowiekalubmodela;
Inormajakoprzeciętnawpomiarachilościowych,normastatystyczna
zachowaniejednostkimożebyćuważanezanienormalne,gdyodbiega
istotnieodtypowych,najczęściejwystępującychwdanejsytuacjizacho-
wańreprezentowanychprzezwiększość;
Inormajakoprocesciągłegorozwojuczłowieka,normarozwojowaogól-
nypoziomfunkcjonowaniaodpowiadającypoziomowifunkcjonowania
większościrówieśników.
Zachowanieprospołecznejestzachowaniemzgodnymzdobreminnychludzi
lubnawetmusprzyjającym.Zachowanieprospołecznetoaspektzachowaniamo-
ralnego,któryobejmujezachowaniespołeczniepożądane,takiejak:zrozumienie
iwspółczuciewobecinnychosób;udzielanieimpomocyiwspółczucia,pociesze-
nia;tolerancjaiwyrozumiałośćwobcowaniuzinnymi;inteligentnysposóbroz-
wiązywaniaproblemówwsytuacjachkonfliktowych;życzliwośćwobecinnych;
nieagresywnezachowaniawsytuacjachkrępujących;umiejętnośćprzebaczania;
dzieleniesięzinnymiludźmi;otwartość,szczerość,przyjaźńwstosunkachinter-
personalnych.Zachowanieprospołecznejestwyrazemszacunkuwobecinnego
człowieka,poszanowaniemjegogodnościipowstajenazasadziehumanistycznej.
Wedługniektórychautorów,zapatologiczneuznajesięzachowaniaświado-
miesprzeczneznormamispołecznymi.Dozakresupatologiispołecznejmożna
zaliczyćzachowaniaskierowaneprzeciwko:integralnościosób(jednostek);mie-
niuidobrommaterialnym;dobremuimieniuczłowieka;spokojowi;duchowemu,
moralnemuizycznemurozwojowi.AndrzejGaberle(1993)określiłzachowa-
niespołeczniepatologicznejakooddziałującedestruktywnienaspołeczeństwo.
ZdaniemJackaWodza(Wódz,Czekaj1991),społecznezjawiskapatologiczne
tote,które:niezgodnezprzyjętyminormami;występująwcorazwiększym
natężeniu;dysfunkcjonalne(ibid.).WedługAdamaPodgóreckiego(1976,
s.315–343),patologiaspołecznatotenrodzajzachowaniaoraztentypfunkcjo-
nowaniajakiegośsystemuspołecznego,którypozostajewzasadniczej,niedają-
cejsiępogodzićsprzecznościzeświatopoglądami,wartościamiakceptowanymi
wowejspołeczności.
UNiedostosowaniespołeczne”młodychludzitozjawiskodotyczącedzieci
imłodzieży,którychzachowaniejestnacechowanezespołemobjawówświad-
czącychonieprzyjęciuprzeznichpewnychpodstawowychzasadpostępowania