Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
32
Wprowadzeniedoproblematykiładuspołecznegoijegozagrożeń
Człowiekbyłwięcusytuowanywznanymsobieśrodowiskuspołecznym,gdzie
silniedziałałymechanizmykontrolizachowań.Sytuacjaulegałastopniowej
zmianiewrazzpowstawaniemdużychskupiskmiejskich.Wspólnotyspołeczne,
wktórychludzieżyliprzezstulecia,zaczęłysięzmieniaćwanonimowespołe-
czeństwomasowe.ZdecydowanyprzełomnastąpiłokołopołowyXIXstulecia,
wrazzrosnącąmigracjąludnościwiejskiejdomiast,pogłębiającąsięurbanizacją
iwzrostemspołecznejruchliwości.Stosunkisąsiedzkiestawałysięstopniowoco-
razbardziejanonimowe(Grzeszkowiak1986).Opisaneprocesynabrałynowego
charakteruwtrakcieogromnegoprzyrostuludnościmiejskiej.Prawiezupełnie
zanikłozjawiskomieszkaniawsąsiedztwieosóbspokrewnionych.Corazbar-
dziejograniczonyteżbyłczas,wktórymosobyzamieszkującewbezpośrednim
sąsiedztwiemogłysięwzajemniepoznaćinawiązaćbliższerelacje–powstała
niebezpiecznaidezintegrującasąsiedzkieśrodowiskotendencja.Zjednejstrony,
współczesnemiastasąwielkimiblokowiskami,wktórychzamieszkująanonimo-
werodziny,itrudnojesttumówićowięziachsąsiedzkich.Znajomościzawiera-
nezosobamimieszkającymioboksązwykleczystoformalne,grzecznościowe.
Zdrugiejstrony,prywatnedomyiposesjesącorazczęściejodgradzanewysokimi
murami,siatkami,płotami,wyposażanewkameryidomofony,byniedopuścić
niepożądanychgościzzewnątrz.Wtakichwarunkachpraktycznieobumierają
więzisąsiedzkie.Nikogozatemnieinteresuje,codziejesięnaosiedlowympla-
cu,wklubieczykawiarni,wktórejmłodzieżgromadzisięzpoczuciembraku
kontrolispołecznej.
Naturalnypunktodniesieniadlarozwijającegosiędzieckastanowiśrodowi-
skorówieśnicze.Przebywającwotoczeniuosóbwpodobnymwieku,dziecko
możeweryfikowaćwłasnezachowania,ćwiczynawiązywaniespołecznychkon-
taktów,bawisię,graiuczy,aconajważniejsze–zyskujepoczucieprzynależno-
ścidogrupyodmiennejodswejrodziny.Wewspółczesnychspołeczeństwach
środowiskarówieśniczeuległyznacznejorganizacyjnejformalizacji.Mamtuna
myślisystemprzedszkolnyiszkolny,któryłączydzieciwrówieśniczegrupy.
Środowiskarówieśniczetworząsięnaróżnychpodstawach.Możebyćtosą-
siedzkaznajomośćgrupydziecilubmłodzieży,znajomościiprzyjaźnieszkol-
ne,kontaktyopartenauczestnictwiewróżnychformachzajęćpozalekcyjnych.
Znaczącaczęśćprzebywazesobą,uprawiającwspólnehobby–majączbliżone
zainteresowania,twórczowykorzystujeczaswolny.Sporajednakczęśćmłodych
ludzi,niemającwłaściwychwzorcówrodzinnychiśrodowiskowychorazspo-
łeczno-kulturowych,wybierazkulturymasowejwartościdrugorzędne,aczęsto
ułomne,choreipatologiczne.
Młodzieżczęstoszukasubstytutówbliskościemocjonalnejpozaśrodowi-
skiemrodzinnym–wklubach,pubach,gdzieniejednokrotniezamiastprawdziwej