Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
KampaniaparlamentarnaweWłoszechw2018rokuzakończyłaerę
telewizjijakogłównegonarzędziakomunikacjipolitycznejwczasach
IIRepubliki.MimodeterminacjirządzącejwówczasPartiiDemokra-
tycznej(PartitoDemocratico),zmierzającejdoinstrumentalnegowyko-
rzystanianadawcypublicznegoRAIwkampanii,owynikuwyborów
wznacznejmierzeprzesądziłaaktywnośćpolitykówwmediachspołecz-
nościowych.RAI(RadiotelevisioneItaliana)nieodegrałwięcoczekiwa-
nejroligwarantasukcesuwyborczegowłoskiejcentrolewicy.Wprowa-
dzonyjeszczew2000rokuprzezwłoskiegoustawodawcęzakazemisji
spotówwyborczychnaantenietelewizyjnychnadawcówkrajowych
wzałożeniumiałpoprawićjakośćdebatypublicznej.Jedynienadawcy
lokalnimogliemitowaćspotywczasiekampaniiwyborczych.
Praktykadziałaniapolitycznegopokazałajednak,żerosnącawraz
zupływemlatpresjapolitykównatelewizję,traktowanądotychczas
jakogłównenarzędziekomunikacjipolitycznejweWłoszech,wpłynęła
naznaczneobniżeniewiarygodnościtegomedium,awręczjegokontesta-
cjęwprocesiemasowegokomunikowania.Ustawa,określanamianempar
condicio,którawzałożeniumiaławyrównaćszansewrywalizacjiwybor-
czej,nałożyłananadawcówdodatkowezobowiązania,mającezadość-
uczynićoczekiwaniompolityków.ZarównonadawcapublicznyRAI,jak
inadawcyprywatnizostaliwięczobowiązanidodostosowaniaformuły
swoichprogramówdooczekiwańustawodawcy.
9
