Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wuniwersyteckimszpitaluwUppsali,opublikował
ponadstustronicowąrozprawę
Zespółniespokojnych
nóg
.Nazwata,chociażbrzmiącaniecośmiesznie,
przyjęłasię,ponieważtrafnienawiązujedonajbardziej
charakterystycznegoobjawuchoroby.Wpiśmiennictwie
medycznymrozpowszechnionenazwa
angielskojęzycznarestlesslegssyndromeiwywodzący
sięodniejskrótRLS.Wstarszychpodręcznikachmożna
równieżnapotkaćterminzespółEkboma,wprowadzony
dlauhonorowania„współczesnegoodkrywcy”schorzenia.
ProfesorEkbomprzedstawiłbardzotrafnyopistypowych
objawówchoroby.Zwróciłuwagę,żesenchoregomoże
byćzakłócanyconocprzezwielelat,awnajcięższych
przypadkachchorobastajesięprzyczynąogromnego
cierpieniapacjentów.Wpóźniejszejpracywykazał,
żezespółniespokojnychnógwystępujeuokoło5%osób
wśrednimwieku,przyczymkobietychorujączęściejniż
mężczyźni.Ekbompodkreślał,żechorobajesttak
rozpowszechniona,każdylekarzmazniądoczynienia,
arozpoznaniejestłatwe,jeślitylkozwrócisięuwagę
nazgłaszaneprzezchoregodolegliwości.Odkrycie
iobserwacjeszwedzkiegolekarzapozostałyjednak
niedocenione;przezkolejnych40latprawieonich
zapomnianozeszkodądlasetektysięcypacjentów.
Cozatemspowodowałogwałtownywzrost
zainteresowaniachorobąwciąguostatnichdwudziestu
lat?Złożyłosięnatokilkaczynników.Jednymznichbyło
znaczącewydłużenieczasużyciaizwiększenieliczby
starszychludziwspołeczeństwachkrajówrozwiniętych.
Zespółniespokojnychnógmożewystąpićwkażdym
wieku.Pierwszyszczytzachorowańprzypadanatrzecią
dekadężycia,akolejnypomiędzypięćdziesiątym
isześćdziesiątymrokiemżycia.Zazwyczaj,jeżelipacjent
niezostaniepoddanywłaściwemuleczeniu,choroba
towarzyszymuprzezresztężycia.Totłumaczy,dlaczego
wStanachZjednoczonychikrajacheuropejskichwzrosła
liczbaosóbszukającychpomocyulekarzazpowodu
uciążliwychobjawów.Wstarzejącychsię