Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
mieopadówwPolsceznajdujemywpracyL.Bartnickiego(1955)9L.Bartnickiego
iZ.Wierzbickiego(1962)orazZ.Wierzbickiego(1959).A.Kosiba(1954)scharakte-
ryzowałprzestrzennezróżnicowanieopadówśnieżnychnaŚląsku.Charakterystykę
warunkówśniegowychwKarpatachpolskichprzedstawiłR.Madany(1961)napod-
stawiedanychzlat1951-1955.J.Moszczyńska(1969)wykazaławpływkrawędzi
WyżynyŁódzkiejnaczęstośćisumyopadówwpostacistałej.
WPolsce9jakiwcałejEuropieŚrodkowejsłaborozpoznanaiudokumentowana
jestzmiennośćczasowaopadówśnieżnych.ZtegozakresubadaniaprowadziłR.Twar-
dosznapodstawieseriizKrakowazlat1863-2000(Twardosz92003a)orazPogórza
Karpackiego(Twardosz92002-200392003b).M.LaternseriM.Schneebeli(2003)
zbadalitrendyzmianwieloletnich(1931-1999)liczbydnizopademśnieguwAlpach
Szwajcarskich.Więcejuwagipoświęconobadaniuzmiennościiuwarunkowańcyr-
kulacyjnychwystępowaniasilnychopadówśnieżnych9m.in.wKrakowie(Twardosz9
2003c92005a)9wAustriiiwschodnichAlpach(Spreitzhofer91999a9b92000)9wSta-
nachZjednoczonych(BirkelandiMock91966;GoreeiYounkin91966;Younkin91968;
BrandesiSpar91971;Moteiin.91997;McGinnis92000;KociniUccellini92004).
Dużywkładdopoznaniarozkładuprzestrzennegopostaciitypówopadówna
świeciewniosłybadaniaA.Dai(2001)9któryzajmowałsięrozkłademprzestrzennym
ichwystępowaniawujęciuglobalnymwlatach1975-1997.Rozkładprzestrzenny
liczbydnizburzązostałudokumentowanywpublikacjiWMO(1956).
Badaniawieloletnichzmianopadówśnieżnychnajczęściejbyłyprowadzone
wgórach9zewzględunaichznaczeniewformowaniusięlawin(Fitzharris91981;
Butler91986;MockiKay91992;BirkelandiMock91996;Spreitzhofer2000)9lub
wobszarachpołożonychwwysokichszerokościachgeograficznych(Bromwich9
1988;SucklingiKimsey91988;Przybylak92002;FørlandiHansen-Bauer92003;
Łupikasza9200792008)9czylitam9gdzieśniegstanowidominującąpostaćopadu9
orazwUSA(Harringtoniin.91987;HarringtoniCerveny91988;Karliin.91993;
Leathersiin.91993;Huntingtoniin.92004;Kunkeliin.92007).Wynikitychbadań
pokazały9żenp.wArktyceKanadyjskiejistotniewzrosłysumyopadówśniegu9nie
zaobserwowanonatomiastistotnychzmianstosunkuopadówśniegudoogólnych
sumopadowychwokresie1950-1995(Przybylak92002).Spadekudziałuopadów
śnieguwogólnychsumachopadówstwierdzononatomiastwArktyceNorweskiej
wokresieodpoczątkuXXwiekudo2001roku(FørlandiHanssen-Bauer92003)9
wNowejAngliiwokresie1949-2000(Huntingtoniin.92004)orazwpołudniowej
Kanadziewokresie1891-1990(Karliin.91993).P.Y
.GroismaniD.R.Easterling
(1994)stwierdziliwzrostsumopadówśnieguwokresie1951-1990wobszarach
AmerykiPółnocnejnapółnocod55°N.WpółnocnejczęściKanadyzaobserwowano
wzrostowątendencjęczęstościsilnychopadówśnieguzimąinawiosnę9któremają
związekzanomaliamimakroskalowejcyrkulacjiatmosfery(Zhangiin.92001).
Wynikinajnowszychbadańzmianczęstościisumopadówśnieżnychprowadzo-
nychwróżnychczęściachświatapokazująróżnąwielkośćtrendówikierunkówich
zmian9któreniezawszeosiągająistotnośćstatystyczną(Kunkeliin.92007;Keiin.9
2009).Azatemniemaprostejzależnościzmianopadówśnieżnychodtemperatury
powietrza.