Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
książęKaroldałsięnieopatrzniepojmaćdoniewoli?
NadodatekkrólFrancjiniepoprzestałnaBurgundii,już
pustoszyPikardięiArtois.Szaleństwawielkich
nieodmiennieprzywodządoruinymałych.
Naraziejednakburgundzcypoddaniwciążliczyli
napowrótksięciaKarolaZuchwałegozjego
lotaryńskiejawantury,boodojcówidziadkówprzejęli
pamięćonadzwyczajnejżywotnościswoichksiążąt,
którzywprzedziwnysposóbpotrafilisięwymykać
śmierci.
–Dziadmiłościwienampanującegoksięciapana,
książęJanbezTrwogi,powróciłdodomuwdwalata
potym,jakwyruszyłnakrucjatę.MożeiksiążęKarol
jeszczesiępokaże–wzdychanociężko.
DalszelosyJanabezTrwogidowiodły,żeczas
wniewoliiburgundzkiezłotonaokupzostaływłaściwie
zainwestowane.Oswobodzonymłodyksiążęnauczyłsię
używaćarmii.Niepolegałodtądśleponadowódcach
istarannieplanowałkażdykrok.Nigdywięcejnie
powtórzyłkatastrofytakiejjaktapodNikopolis.
JakowładcaBurgundiiijedenznajpotężniejszych
wasaliFrancji,JanbezTrwogiusiłowałzdobyćmilitarną
ipolitycznąkontrolęnadswoimsuzerenem.
Bezwzględniewykorzystywałsłabośćtronu,naktórym
zasiadałkrólKarolVI,zwanySzalonym.Francuską
monarchięrozrywaływówczaskonflikty,podsycane
przezkłótnieiambicjeponadtrzydziestuksiążątkrwi,
zktórychkażdypożądałswojegoudziałuwewładzy.
Król,słabynacieleiumyśle,nieumiałichokiełznać.
Kiedyobłędprzybierałnasile,KarolVIstawałsię
zagrożeniemdlanajbliższych.W1392roku
wprzypływieszałuzaatakowałmieczemwłasnego
brataizanimgoobezwładniono,zarąbałczterech
rycerzy.Nadworzezaczętonatychmiastpodejrzewać,
żekrólaotrutolub,cogorsza,zaczarowano.
Poskrupulatnymzbadaniupacjentakrólewscymedycy
przedłożyliinnądiagnozę.
–Królcierpinanieodwracalnąsłabośćintelektu
–orzekli.–Niestetyspalenieczarownicnatonie
