Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
AndrzejBogusławski
ulicznych„znaki”iktórywtejżezwykłejkomunikacjizakazujemówić
owyraziekoń„znak”).Aletrzebapodkreślić,żetakąprawdziwątezę
analitycznąuznamytylkowewskazanym,sztucznym,sensie.
IV
.Natomiastprzyzałożeniuidiomatycznegoużyciawyrazówznak,
język/wyrażenie(językowe)trafnajesttezagłoszącarozłącznośćj,z.
Wynikaonazuznaniapodanejwp.IInegacjikażdegozujęć1.-4.
V
.Aletrafnąiważnąteząjesttakżeinnateza,amianowicieteza
głoszącarozłącznośćj,zwrazzichszczególnympowią-
zaniem-nadalprzyzałożeniuidiomatycznegoużyciawyrazówznak,
język.Takatezawynikazjednoczesnegouwzględnienianiżejwska-
zanychrelacjij,z(jakotakwłaśnie,tzn.idiomatycznie,rozumianych
wielkości).Ototerelacje:
vx(Zx3~Jx)Λ(Jx3~Zx)
vxEJ
vyEZ
~(3xJx33yZy)
vxEJvyEZ(3Zy33xJx)
Wykluczamytunaprzódrównoważnośćlogicznąj,z,awięcich
równozakresowość.Wykluczamydalejzależnośćjednostronnąjodz,
atymsamymobecność(jakiegoś)znakuwszędzietam,gdziejestobecne
wyrażeniejęzykowe.Natomiastostatnią,pozytywną,implikacjęinterpre-
tujemyniejakogłoszącąinkluzję(idiomatycznych)znakówwstosunku
doogółuwyrażeńjęzykowych,tzn.niejakoimplikacjęgłoszącąstatus
znakówpolegającynatym,żemiałybyonestanowićpodzbiórwłaściwy
ogółuwyrażeń(rzeczszokującoabsurdalna),leczjakoimplikacjęgło-
szącąniemożliwośćobecnościznaków,którychzbiórjestskądinądściśle
rozłącznywobecwyrażeń,bezobecnościtychostatnichwielkości,tj.
wyrażeń,wielkościrozumianychjakocałkowicieodrębneiniezależne
od(idiomatycznych)znaków.
VI.Przyjmującto,cozostałopowiedzianewp.V
,musimyuznać
objęcie(idiomatycznym)pojęciem‘znaku’wyrażeńjęzykowychnie
tylkozanietrafne,lecznawetzaabsurdalne.Wymagałobyonobowiem
uznaniaistnieniajakiejśwłasności„średniej”przysługującejnarówni
obiektom,doktórychodnosisięniezależneimplicatum(przyimplika-
cjijednostronnej),awięcwyrażeniomjęzykowym,jakiobiektom,do
którychodnosisięzależnyodnich(odwyrażeńjezykowych)
ich(zaledwie)implicans,awięczwykłymznakom.Tozaśimplikuje
