sięwswoichrozważaniachdopowiązańpomiędzywielkościąmaterialnejkon-
sumpcjiorazsubiektywnąocenądobrobytu(dobrobytsubiektywny−subjective
well-being).Wnajszerszymujęciu,awięcprzyuwzględnieniujegonajbardziej
zróżnicowanychprzyczyn,uwarunkowańiprzejawów,obecnykryzysjestna-
zywanykryzysemzrównoważenia(Lorek,Spangenberg,2014,s.42).Analizu-
jącnajważniejszeczynnikiiprocesy,którewywołałysytuacjękryzysową
M.Max-Neef(2010,s.201)wymienia:
–dominującynaświecieparadygmatekonomiczny,którynietylkopromuje
szybkiwzrostgospodarczybezwzględunajegospołeczneiśrodowiskowe
koszty,aletakżestymulujeludzką„chciwość”(greed)iakumulacjęzasobów,
–niekontrolowanewykorzystywaniepaliwkopalnychusprawiedliwianechęcią
osiągnięciaszybkiegowzrostugospodarczego,
–promowaniekonsumpcjonizmuispołeczeństwakonsumpcyjnegojakodrogi
doosiągnięciaszczęścia,atakżenarzucaniekulturykonsumpcyjnejjako
uniwersalnegomodelugospodarowania,
–lekceważenieograniczeńZiemiwzakresiedostępnościsurowców,konsump-
cji,wytwarzaniaodpadówimożliwościichutylizacji,
–przeludnieniegrożącebrakiemmożliwościzapewnieniawszystkimjednost-
komodpowiednichwarunkówżycia,wtymdostępudotakpodstawowych
dóbr,jakżywnośćczypitnawoda.
MożnazatemnajogólniejprzyjąćzaS.Kozłowskim(1994,s.28),żedosy-
tuacjikryzysowejdoprowadziłozjednejstronydążenieludzkościdociągłego
postępu(nieograniczonywzrostgospodarczy),zdrugiejzaśprzeświadczenie
owyłączniepozytywnychskutkachrozwojutechnologiiiprodukcji.
1.2.Powstanieirozwójkoncepcjizrównoważonego
rozwojugospodarczego
Dostrzeżenieprzejawównegatywnegowpływuczłowiekanaśrodowisko
naturalnebyłozaledwiepierwszymkrokiemwkierunkukoniecznychprzewar-
tościowańizmianysposobumyśleniaogospodarce.Wskalimiędzynarodowej
zagrożeniaekologicznestałysięprzedmiotemzainteresowaniadecydentówiopinii
publicznejdopierow1969r.,poopublikowaniuraportuSekretarzaGeneralnego
OrganizacjiNarodówZjednoczonychUThanta.Dokumenttenzostałzatytułowa-
ny„Człowiekijegośrodowisko”(ManandHisEnvironment)ipomimodużego
znaczeniasymbolicznego,niezawierałjeszczeżadnychkonkretnychpropozycji
przeciwdziałanianarastającemukryzysowi.Jegoautorstwierdzałjedynie,że
15