Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
żydowskich64.Rzeczywistośćbyłajednakbardziej
skomplikowana,apraceorganizacyjnenapotykały
niespodziewaneprzeszkody.WliściedodowódcyAKgen.
TadeuszaKomorowskiego„Bora”datowanym
na26listopada1943r.Cukiermanskarżyłsię:„Decyzją
odpowiednichwładz,przedtrzemamiesiącamizostał
wWarszawieutworzonyżydowskioddziałpowstańczy.
Od10-ciutygodniKomendantOddziałuniemakontaktu
zinstruktorem,delegowanymprzezWładzeWojskowe.
Interweniowaliśmywtejsprawieniezliczonąilośćrazy,
alebezskutku.Oddziałsięrozpada”65.Jednakpomimo
powtarzającychsięmonitówwysuwanychprzezstronę
żydowskąinicjatywaupadła.Znapisanegoniedługo
popowstaniuwarszawskimsprawozdaniadotyczącego
działalnościreferatużydowskiegowKomendzieGłównej
AK,sygnowanymprzezkierownikatejstrukturyHenryka
Wolińskiegowynika,żegłównympowodemfiaskabyły
zaniechaniazestronyoficerawyznaczonego
dosformowaniaoddziału:„Wyznaczononaszegooficera
doszkoleniategooddziału.Przybyłonnapunkt
szkoleniowy,wyznaczyłspotkanie,leczsięnanienie
stawił.Naskutekwielokrotnychinterwencji,wspomniany
oficerprzybyłnapunktjeszczejedenraz,leczwstanie
zupełnienietrzeźwym.Dalszeinterwencjenieodniosły
skutku.Żydowskioddziałpowstańczynieotrzymał
wyszkoleniaiprzestałistnieć”66.Biorącpoduwagę
trudnościtechnicznezwiązaneztrybemszkoleniaosób
ukrywającychsię,mającychzpowodutzw.złegowyglądu
