Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Jasne,młodyPeel.Nigdyniemogliśmyzrozumieć,
dlaczegospędzaszznimtyleczasu.Ażzdaliśmysobie
sprawę,żebyłwwiekutwojegosyna,któryzginął
wwybuchubombywWiedniu.
–Myślałem,żemówimyotobie.
–Bomówimy–odparłSeymour.
ApotembezpotrzebyprzypomniałGabrielowi,
żelatem1998rokubyłszefemsekcji
antyterrorystycznejMI5.Iżejakotakiodpowiadał
zaochronębrytyjskiejziemiprzedterrorystami
zIRA[4].WtedynawetwUlsterze,sceniezadawnionego
konfliktumiędzyprotestantamiikatolikami,pojawiały
sięoznakinadziei.WyborcyIrlandiiPółnocnej
ratyfikowaliwarunkiPorozumieniaWielkopiątkowego
,aIRATymczasowarespektowałazawieszeniebroni.
JedynieIRAPrawdziwa,niewielkiodłamradykalnych
dysydentów,kontynuowaławalkęzbrojną.Dowodził
nimiMichaelMcKevitt,byłykwatermistrzgeneralny
IRA.Jegokonkubina,BernadetteSandsMcKevitt,
kierowałapolitycznymskrzydłemonazwieRuch
narzeczSuwerenności32Hrabstw.Byłasiostrą
Bobby’egoSandsa,członkaradykalnegoodłamuIRA,
któryzagłodziłsięwwięzieniuwMazew1981roku.
–Iwtedy–ciągnąłSeymour–pojawiłsięEamon
Quinn.Planowałoperacje,budowałbombyiniestety
byłwtymdobry.Bardzodobry.
NagłyhukgrzmotuwstrząsnąłbudynkiemiSeymour
odruchowosięwzdrygnął,nimznówpodjąłwątek.
–Quinnbyłniezwykleuzdolnionymkonstruktorem
bombiskuteczniepodkładałładunkiwybuchowe.Ale
niewiedział,żemójagentnieustanniegośledził.
