Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
wszystkimi?
–Najmłodsiciesząsięodpornościąnawieletegotypu
zaklęć—wytłumaczyłmężczyzna.—Czary
powstrzymującedzieciwymagająwiększychumiejętności
niżteprzeciwdorosłym.Naosobyponiżejósmegoroku
życianiedziałaprawieżadnamagia.Zwiekiemnaturalna
odpornośćsłabnie.
Porazpierwszy,odkądwsiedlidofurgonetki,Kendrze
wróciłdobryhumor.Sethnigdywżyciuniewyglądałtak
poważnie.Bezwzględunaokolicznościzawszelubiła
patrzeć,jakjejbratbywazmuszonyodszczekaćwłasne
słowa.Chłopiecobróciłsięwfoteluizerkną!nasiostrę.
–Nodobra,tocomamzrobić?—spytał.
Całajegobrawuraprysła.
–Seth,nie…—zaczęłaKendra.
–Nicniemów.—Chłopiecuniósłdłoń.—Samzajmę
siębrudnąrobotą.Niechmipantylkopowie,corobić.
Errolodkręciłniewielkąbutelkę.Zprzymocowanym
donakrętkikroplomierzem.
–Przedewszystkimmusimypoprawićciwzrok.
Tekropledziałajątaksamojakmleko,którepiliście
wBaśnioborze.Odchylgłowę.
Sethwykonałpolecenie.Errolodciągnąłpowiekę
prawegookachłopca,poczymzapuściłkropelkę.Seth
wyrwałmusięizacząłmrugaćjakszalony.
–Orany!—zawołał.—Cotojest,tabasco?
–Rzeczywiścietrochęszczypie—przyznał
mężczyzna.
