Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2
JanuszKsiążyk
LECZENIEŻYWIENIOWE
WCHIRURGIIDZIECIĘCEJ
DEFINICJALECZENIAŻYWIENIOWEGO
Leczenieżywieniowepoleganapodażyenergii,białka,elektrolitów,pierwiast-
kówśladowychiwitaminwpłynachdożylnychlubwdietachprzemysłowych,po-
dawanychtymchorym,którzyniemogąbyćżywieniwsposóbnaturalnyzewzglę-
dunacharakterchorobypodstawowejlubjejpowikłania.
Leczenieżywieniowepoleganastosowaniużywieniapozajelitowegolubpoda-
żydietinnychniżnaturalnei/lubwsposóbinnyniżnaturalny,przyczymstopień
zaburzeńtrawieniai/lubwchłanianialubzaburzeńmotorykijelitdecydujeotym,
czyżywieniepozajelitowestanowijedynądrogępodażyenergiilubpokrywaczęść
potrzebenergetycznychchorego.
Abyprawidłowozaplanowaćleczenieżywieniowe,koniecznajestznajomość
sprawnościmotorycznejizachowanejfunkcjiwchłaniania,coumożliwiażywienie
drogąprzewodupokarmowego.Niewydolnośćprzewodupokarmowegojestwska-
zaniemdowprowadzeniażywieniapozajelitowego.
Wplanowaniuleczeniażywieniowegokoniecznajestocenastanuodżywienia
choregoijegopotrzebenergetycznych.
OCENASTANUODŻYWIENIA
Celemocenystanuodżywieniajest:
1.Identyfikacjachorych
–zzaburzeniemstanuodżywienia,
–zryzykiemwystąpieniazaburzeństanuodżywienia.
2.Ocenaryzykawystąpieniapowikłańzwiązanychzzaburzeniamistanuodży-
wienia.
3.Monitorowanieleczeniażywieniowego.
Wybórmetodyleczeniażywieniowegopowinnapoprzedzaćocenastanuodży-
wieniachorego.Podstawowymelementemocenystanuodżywieniajestbadanie
14
