Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Diagnozapedagogiczna
Specyfikaiobszarydiagnozy
wujęciuhistorycznym
EwaWysocka
Wprowadzenie
Diagnozapedagogiczna,choćmetodologiapoznaniajest
analogicznawróżnychnaukachspołecznych,majednakswoją
specyfikę,coodnosisięgłówniedojejwielorakichobszaróworaz
przedmiotudiagnozowania,związanychzdziałaniem
pedagogicznym.Głównejejobszary,wynikającezzakresudziałań
praktycznych,możnasprowadzićdodiagnostyki:edukacyjnej,
opiekuńczo-wychowawczej,społecznej,specjalnej
iresocjalizacyjnej.Trzebamiećteżświadomość,żediagnoza
wnaukachspołecznychtraktowanajestzwyklejakowarunek
racjonalnegoiskutecznegodziałania,znajdujączastosowanie
wwieludziedzinachżyciaspołecznego,począwszyoddziałalności
wychowawczej,edukacyjnej,terapeutycznej,profilaktycznej
iresocjalizacyjnej,przezporadnictwoidoradztwo,askończywszy
nadziałalnościorganizatorskiejianimacyjnej(animacjaspołeczno-
kulturalna).
Stawianiediagnozywpraktycepedagogicznejstanowiniezbędną
podstawępodejmowaniadecyzjiojakości,charakterze,
ukierunkowaniu,formachiśrodkachorazwarunkachdziałania.
Działanieto–cowyznaczaspecyfikędiagnozypedagogicznej
–podejmowanejestzarównowobecjednostki,jakiśrodowiskajej
życia(diagnozaindywidualnaispołeczna),odnosisiędoich
zasobówideficytów(diagnozapozytywnainegatywna),służy
