Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.
Czymjeststarzeniesięorganizmu?
Starzeniesięorganizmujestniezwykleobszernymtematem,który
obejmujewielekwestiinaturybiologicznej,psychologicznejispo-
łecznej.Starośćwedługjednegozestaroniemieckichpowiedzeńto
szpital,któryprzyjmujewszystkiechoroby.Rzeczywiściewtym
okresiestopniowozmniejszasięsprawnośćnarządów,zaburzo-
nazostajerównowagawewnątrzustrojowa,ustajeintensywne
odbudowywaniekomórek,acałyorganizmstajesięcorazmniej
odpornynachoroby.Toczącesięprocesystarzeniazwiększają
ryzykorozwojuchoróbzakaźnych,choróbukładukrążenia,
cukrzycyczynowotworów.
Zachodzącezmianyipodatnośćnawystępowaniechorób
zwiększająprawdopodobieństwośmierci.Wrazzwiekiemzmniej-
szasiętakżezdolnośćorganizmudozmianśrodowiskowych,
ograniczonazostajesamodzielnośćżyciowaczłowieka,atym
samymrośniejegouzależnienieodinnychosób,cowdużym
stopniupogarszajakośćżyciaosobystarszej.
ŚwiatowaOrganizacjaZdrowia(WorldHealthOrganization,WHO)
definiujejakośćżyciajako„poczuciejednostkicodojejpozycjiży-
ciowejwujęciukulturowymorazsystemuwartości,wktórymona
żyje,wodniesieniudojejosiągnięć,oczekiwań,standardówiza-
interesowań”.Jakośćżyciawiążesiętakżenierozerwalniezakcep-
tacjąswojegostanuzdrowia,zachodzącychzmianiewentualnych
choróborazzumiejętnościąprzystosowaniasiędonowejsytuacji
życiowej.
Najogólniejstarzeniesiętociągły,długotrwałyinieodwra-
calnyprocesfizjologicznypostępującegoupośledzaniafunkcji
15
