Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
50
CZĘŚĆi:
PROBLEMATYKAiMETODABADAŃ
łykrótkizapisobserwacjidotyczącychmiejscaspotkaniaorazatmosfery,
wjakiejtoczyłasięrozmowa.
Zgodniezzaleceniamidoprzeprowadzaniawywiadubiograficznego
wnaturalnymotoczeniurespondenta(Plummer,2001,s.143–144),wszyst-
kiewywiadyodbyłysięwmieszkaniachprywatnychmoichrozmówczyń.
Kobietyprzyjmowałymnienaogółbardzoserdecznie,jakgościa.Czę-
stowałykawą,herbatą,własnoręcznieupieczonymciastemisłodyczami.
Zodmowąudzieleniawywiaduspotkałamsięczterokrotnie.Brakzgody
naprzeprowadzeniebadaniakobietytłumaczyłychorobąizmęczeniem.
Zgodniezzaleceniamidotyczącymiprzeprowadzaniawywiadówzoso-
bamistarszymi,wpowyższychwypadkachrezygnowałamzmożliwości
przeprowadzaniabadaniazdwupodstawowychpowodów.Popierwsze,
złystanzdrowiarespondentamożepowodowaćtrudnościwkomunikowa-
niusię,cowkonsekwencjidecydujeomałejwartościuzyskanychdanych.
Podrugie,względyetycznenakazująuszanowaćprawostarszychludzido
spokoju(Wenger,2002,s.226).
Kilkuspośródmoichrozmówczyńtowarzyszyłaobawa,czynapew-
nopodołajązadaniu,jakieprzednimipostawiłam.Kobietypoczątkowo
wahałysię,brakimbyłopewnościczybędąmówićdośćjasnoiciekawie.
Wwiększościprzypadkówprzytoczoneobjawyniepokojumijałybardzo
szybko.Zainteresowanie,okazywanesłyszanymopowieściom,sprawiało,
żenarratorkisnutychopowieścinabierałyprzeświadczeniaowadzewypo-
wiadanychprzezsiebiesłów.
Relacjenatematbardzoosobistychdoświadczeńwwypowiedziach
moichrozmówczyńpojawiałysięczęsto.Sięganiepamięciądoprzeszłości
orazopowiadanieostanieichfaktycznegożyciawywoływałownichtakże
wieleemocji.Odwzruszeniairadości,postrach,bólismutek.Odniosłam
wrażenie,żesytuacjawywiaduwwieluwypadkachstworzyłabadanym
kobietomszansęuwolnieniasięodbrakuzainteresowaniaichosobą–ich
przeżyciamiidoświadczeniami.Wtrakciespotkaniazogniskowanego
wokółbiografiibadanegorespondenciwielokrotnieczerpiązadowolenie
zfaktuposiadaniaempatyzującejpubliczności–wtymwypadkubada-
czażywozainteresowanegoopowiadanąhistoriążycia(Kakuru,Paradza,
2007,s.288–289).Wświeciekultumłodościludziestarsiczućsięmogą
niezauważaniiniepotrzebni.Możliwośćopowiedzeniahistoriiswegoży-
cia,jakąstwarzapogłębionywywiadbiograficzny,mogłazatemstaćsię
dlamoichrozmówczyńwyjątkowąszansąpodzieleniasięzgromadzonymi
wciągużyciadoświadczeniami.
Wprowadzeniurozmówrespondentkitraktowałamjakowspółtwór-
czyniezdobywanejwiedzy(Shacklock,Thorp,2004,s.157).Zakładałam
