Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Funkcjeprzekazubezsłownego
Obecnystanwiedzyoistociekomunikowaniasię
niewerbalnegoznacznieutrudniawyraźnewyróżnienie
jegorzeczywistychfunkcji.Niesprzyjatemurównież
niezgodnośćstanowiskwieluznawcówprzedmiotu,
borykającychsięzproblememprzyjęcia
najsensowniejszychkryteriówwartościującychfunkcje
przekazubezsłownego(Argyle,1999).Wynikatoprzede
wszystkimztego,żetenrodzajprzekazuopartyjest
nadużejliczbieznaków„niejaskrawych”,owielemniej
czytelnychodkodusłownego;bardziejimperatywnego,
względniestałegoiprecyzyjniejzorganizowanego.Mimo
todokonanobardzowielucennych–równieżdlapraktyki
terapeutycznej–klasyfikacjifunkcjiaktówniewerbalnych.
Tutajskoncentrowanosięgłównienatychklasyfikacjach,
któremogąwzbogacićwarsztatterapeuty,chcącego
przywiązywaćwiększąuwagędoznaczenia
komunikowaniasiębezsłownegowczasieprzebiegu
terapii.Dlategonieprzytoczonożadnejztychklasyfikacji
wcałości,ajedynieteichfragmenty,któremogą
przybliżyćnasdotrafniejszejocenyznaków
niewerbalnychpłynącychzestronypacjenta.
ZdaniemP.G.Northouse’aiL.L.Northouse’a(1992)
komunikacjaniewerbalnawrelacjiterapeutycznejsłuży:
uzewnętrznianiu(ekspresji)uczućiemocji,
regulacjiinterakcji,
wzmacnianiuipotwierdzaniu(zatwierdzaniu)
przekazusłownego,
podtrzymywaniuwizerunku(obrazu)„ja”,
podtrzymaniukontaktu(relacji).
Ztychpięciufunkcjizaszczególnieważneautorzy
ciuznająwykorzystywaniekomunikacjiniewerbalnej
doutrzymaniapewnegoobrazu„ja”,atakże
podtrzymaniarelacji.Utrzymywaniekorzystnegoobrazu
„ja”jestdlapacjentazamierzeniem,którewymaga
