Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Dolinapustychgłów
sty​czeń
Tojestmójtajnydziennikajasięangstujężejestemwciążyajaktak
tozabijęHelmutabonieuważałchociażmówiłżezawszeuważa
noniewiemjużjednegobachorazmajstrowałalemówiżewtedy
gochciałmiećalejakstaryniespędzazeswoimdzieciakiemczasu
tochybaraczejgoniechciałaletoprawdażepotejjegobyłejżmiijuż
napierwszyrzutokawidaćżetozarozumiałafrancaconikomucześć
niepowienototrochęgorozumiemżesobieposzedł.Ajakseryjnie
wciążyjestemtojużpomniebomutermnierazdwazabijedlatego
tro​chęmamcy​ko​ra.
Cosięjeszczestało:Trochękacorijeszczespadłakupaśniegu.
Wczorajbyłaśrodaisylwesterroku1986sięskończyła1987się
zacząłajaniespałamwdomutylkouHelmutanachacieipiliśmy
jabolazalpąktórąHelmutnazywawódkąalpejskąatożadnawódka
tyl​kosyfzpla​ne​tygów​no.
Chociażjużtrzydnimamprzeztocykoraitakznowuznimspałam
chociażczasemmuniewierzężemniekochajakjużrazbył
chajt​nię​ty.
Tobyłmójdrugisylwesteruniegonachacieapowiedziałammuter
żejesteśmywdomkuwHorníLipovejzPiłąiinnymidziewczynami
zeszkołyiżetambędąteżrodzicePiływięcbezangstu.Byliteż
ChaosTyfusKarlaŚwiniaMogiłaiGlebaijeszczekupaludziktórych
dobrzenieznałamchybazeZlatychijeszczektośzPísečnejinawet
ktośzPragi.TeżbyłtamCzarnymożeniefizyczniealewszyscyonim
mówiligdziejesticorobichociażnikttegoniewieibyłomiprzez
chwilęsmutnoaletylkoprzezchwilę.Wszyscybylinawaleniiktoś
przyniósłteżmaryśkęaChaosrzygałprzezoknonaświeżyśniegajak
tozobaczyłaKarlatoteżsięporzygałajakbymjatozobaczyłateżbym
siępew​niepo​rzy​ga​łaalepo​noćjużby​łamnie​przy​tom​na.
Wróciłamdodomunapiechotęakuratnaobiadigachmamy
gotowałgłowiznębotounichwdomubyłatradycjaalejaniechcę
tegojeśćbosiętrzę​sieob​le​śnienotochlebzma​słemimusz​tar​dąmoże
być.
WtelewizornigadałHusákagachmamymówiłżetociekawejak
mówitrochępoczeskutrochęposłowackuiżenajciekawszejest
tożenigdynicniepowieipotemjeszczepowiedziałżeHusáknawet
niemówitylkotaksehusakuje.Husáksehusakowałdalejamisię