Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
kapitałytowarzystwaznikły.Gdziesięmogłypodziać,tegoprzecież
panDorritniewie.Idlaczegoonmazatosiedziećwwięzieniu?
Idlaczegoźliludzieżądająodniegozwrotupieniędzy,którychodnich
niebrał?Zapewnewszystkotosamosięwkrótcewyjaśni.
Starzywięźniowiezwykleschodzilisiędoodźwiernego,ażebycoś
usłyszećonowoprzybyłym.Itymrazemciekawiezadawali
mupytania,naktórenieznajdowałjakośodpowiedzi.
–Mniesięzdaje,żetennigdystądniewyjdzie–odezwałsię
nakoniec.
Toproroctwoświadczyłoojegoznajomościludzi.Wpierwszych
miesiącachuwięzieniapanaDorritbardzoczęstozajeżdżaliprzed
Marshalseaprawnicyiprokuratorzy,ażebyzapomocąjegozeznań
rozjaśnićzawikłanąsprawę,leczpokilkumiesiącachzupełnieustały
tebudzącenadziejęodwiedziny,przekonalisiębowiem,żeodwięźnia
nicsiędowiedziećniemogą.
NazajutrzpoprzybyciupanaDorritzjawiłasięjegożona
zdwojgiemdzieci:trzyletniądziewczynkąidwuletnimchłopcem.
Kilkamiesięcypotemprzyszłonaświattrzeciedziecko,mała
dziewczynkaAmy,urodzonaiwychowanawwięzieniu,którą
poznaliśmywdomupaniClennam.
MaleńkaDorrit,jakjązwyklenazywano,byłazatemdzieckiem
Marshalsea.Znałatukażdykącik,każdykamień,jąteżwszyscyznali
iwszyscylubiliciche„dzieckowięzienia”.
Kiedymiałalatosiem,zostałasierotą.PaniDorrit,wątłego
zdrowia,źleznosiłażyciewięzienneiniemogłasięnigdyoswoić
znowympołożeniem.Ponieważzkażdymrokiembyłasłabsza,
wyjechałanawieśpodczaslata,doswojejmamki,ijużniewróciła.
NawieśćośmierciżonypanDorritzamknąłsięwswoimpokoju
iprzeztrzydniniktgoniewidział.Kiedynakoniecukazałsięznowu,
zauważono,żemuwłosyposiwiały,arękapodnosiłasięczęściej
nerwowymruchemdoust,drgającychidziwnieskrzywionych.
