Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
I
Wytęsknionepytanie
–Mamo!–SiedmioletniaTosiasiedziaławokniepatrzącnaprze-
jeżdżającesamochody.–Acojakkoleżankibędąniemiłe?
Mamapodeszładoniej,pogładziłapowłosachispytałaztroską:
–Dlaczegomartwiszsięnazapas?Przecieżjeżelitybędzieszmiła
dlakoleżanek,toionebędąmiłedlaciebie.
–Tak.ZMonikąteżpróbowałamsiębawić,aleonazawszesię
domnieodwracałatyłem.
–Terazjejniebędziewtwojejklasie.
–Aletutajteżmożesiętakaznaleźć.
–Dziecisąróżne,kochanie.Musiszpamiętać,żeteżsąinne,
miłe,takie,którechętniesięztobązaprzyjaźnią.
–Awszystkiebędąmiałytatę?
WżyciuTosidopierocorozegrałasiętragedia.Niemogłazrozu-
mieć,dlaczegojejrodziceniemogąbyćrazem.Przecieżbyłotakmiło,
zjednejstronymamaprowadziłazarękę,azdrugiejstronytata.Teraz
jednarękabędziepusta.Jejrodzicerozeszlisię,aTosiazmamąprzepro-
wadziłysiędodziadków,rodzicówmamy,wzupełnieinnyrejonmiasta.
Tutajbyłomniejbloków,mniejszyruchnaulicach,bliżejdoparkuiwię-
cejprzestrzeni.Byłoładnie,aleniebyłotaty.Nieznałatujeszczenikogo
iniewiedziała,cozsobązrobić.
ZbliżałsiędzieńrozpoczęciarokuszkolnegoiTosiabyłapełna
obaw.Czasamisłyszała,żejakieśdzieckoniemataty,terazsamaznalazła
sięwtakiejsytuacji.Czułasię,jakbyczęśćjejżyciazostałaodcięta.Miała
4
