Prowincja pełna marzeń

Katarzyna Enerlich

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7779-049-6

DOI:

Wydawnictwo:

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

409

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Enerlich, Katarzyna. Prowincja pełna marzeń. Red. Praca zbiorowa . Warszawa: MG, 2009, 409 s. ISBN 978-83-7779-049-6

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Enerlich, K.

A2 Praca zbiorowa

T1 Prowincja pełna marzeń

PB MG

PP Warszawa

YR 2009

SN 978-83-7779-049-6

Bibliografia BibTex:

@Book{ 62023, author = "Enerlich, Katarzyna", editor = "Praca zbiorowa", title = "Prowincja pełna marzeń", publisher = "MG", year = "2009", address = "Warszawa", isbn = "978-83-7779-049-6" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Enerlich, Katarzyna

ED - Praca zbiorowa

TI - Prowincja pełna marzeń

PB - MG

CY - Warszawa

PY - 2009

SN - 978-83-7779-049-6

ER -

Netografia (standard APA):

Enerlich, Katarzyna. Red. Praca zbiorowa. Prowincja pełna marzeń [baza danych online] Warszawa: MG, 2009 [dostęp: 06 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/prowincja-pelna-marzen-katarzyna-enerlich-62023.

Mazury, Prusy, przedwojenna Polska, Prowincja, korzenie, dziennikarka, Niemiec, przedwojenne Mazury, jeziora

Pełna wdzięku i świeżości współczesna powieść, będąca hołdem dla uroków polskiej prowincji, w której splata się wątek Mazur dzisiejszych i przedwojennych, czyli byłych Prus Wschodnich. Główną bohaterką jest dziennikarka lokalnego czasopisma, które...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7779-049-6

DOI:

Wydawnictwo:

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

409

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Strona tytułowa2
Strona redakcyjna3
Rozdział I. Zaczyna się od zmian w redakcji lokalnego tygodnika, planowaniu, wysycaniu i konieczności docenienia gospodyń domowych6
Rozdział II. O tym, że każdy powinien mieć jakąś rodzinę, a jak jej nie ma, to najważniejsi są przyjaciele. Byle byli prawdziwi25
Rozdział III. O tym, że lepiej żyć w stadzie i że kobiety muszą czasem się ze sobą spotkać, by porozmawiać o życiu. Jak smakowały Prusy Wschodnie. I że dziś na Mazurach dla wszystkich wystarczy miejsca!34
Rozdział IV. O tym, co można zrobić z tematem, leżącym na ulicy, i co by było, gdyby Kasparow pochodził z Mrągowa51
Rozdział V. O tym, że Artur jednak zna miłe słowa, ale i tak kobiety bywają dla siebie milsze i przyjaźniej nastawione58
Rozdział VI. O zgubnych skutkach przedwieczornej wiosny i mazurskich smaków ciąg dalszy66
Rozdział VII. O tym, jakie tajemnice nosi w sobie kamienica pełna szeptów. Czy przed wojną, i dlaczego, chodziło się na wagary. I jeszcze o tym, że wino pite w kwietniu może być przyczyną wielu groźnych... zdarzeń.74
Rozdział VIII. O tym, że możemy przecież różnić się pięknie, nawet swoją historią, i że wcale nie jest łatwo połączyć ze sobą dwa odległe światy. Ale przynajmniej warto się starać85
Rozdział IX. O tym, że kamienica wciąż szepcze, a wino działa. Magia Mazur też98
Rozdział X. Magia odchodzi, codzienność zostaje. A może jednak jest trochę magii również w codzienności?102
Rozdział XI. Czas na kilka wspominek z Torunia, które wyjaśnią, dlaczego Ewa zamieszkała w mieście Kopernika. Może lepiej było zostawić ogórki w domu?114
Rozdział XII. O tym, że nie ma spotkań przypadkowych i że nieprzypadkowo jesteśmy właśnie w Toruniu. Mieście dwóch narodów. Czyli dalszy ciąg zaplatania magicznych nitek135
Rozdział XIII. O powrotach do pustego domu, szukaniu pieca z mazurskich kafli, zjadaniu mazurskich pierogów i urokach bycia prowincjonalną zielarką144
Rozdział XIV ...pechowy. Bo Artur jednak coś knuje. Aha, i ktoś wciąż mnie szuka!157
Rozdział XV. Happy Birthday, Arturku! Aha, mężczyźni czasem przystojnieją179
Rozdział XVI. O łamaniu granic, szukaniu nowej ojczyzny i odwiedzinach w małym miasteczku, które mogłoby być mekką dla artystów197
Rozdział XVII. O testosteronie, który wywołuje wojny i specjalnym hormonie przyciągania do siebie różnych ludzi i historii211
Rozdział XVIII. O kwaśnicy ze skrzeczkami, fafernuchach i psiwie kozicowym, czyli o tym, że z Mazur na Kurpie tylko rzut beretem230
Rozdział XIX. O krążącym widmie bezrobocia, niespodziewanej wizycie tajemniczej Rity i desperackiej decyzji, by w odwecie podbić wschód Europy254
Rozdział XX. O drodze do Wilna i o tym, jak zostałam autobusową dziewczyną Piotra. I o tym, dlaczego Litwini się nie uśmiechają264
Rozdział XXI. O tym, że wszystko dobre, co się dobrze kończy, o kresie wileńskiej wyprawy i o tym, że nie każdy słyszy szepty kamienicy285
Rozdział XXII. O zaskakującej wiośnie, która zazieleniła Dolinę Rospudy, protestach ekologów i o tym, jak zaczynają się Suwałki303
Rozdział XXIII. O początkach lata, które odbierają siły, artystycznych wyżynach i dołkach natury miłosnej i nie tylko310
Rozdział XXIV. Jak zostaję prowincjonalną bizneswoman i dlaczego tak często sprawdza się polskie przysłowie „Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka”326
Rozdział XXV. O tym, że nie można napierać z uczuciami, bo lud mazurski bywa uparty, gdy się go naciska330
Rozdział XXVI. O tym, że los czasem płata figle, zwłaszcza gdy chodzi o więzi międzyludzkie. I o tym, że czasem życie kończy rozpoczęte przed laty familijne scenariusze334
Rozdział XXVII. O tym, że czasem tarot ma rację, że w piwnicy też można natknąć się na polsko-niemieckie przeznaczenie i że czas poszukać męża na dobre i na złe356
Rozdział XXVIII. O tym, że życie biegnie czasem jak koń w westernie i że nawet we współczesności można odkrywać dawne Mazury. Wystarczy tylko dokładniej popatrzeć369
Rozdział XXIX. O tym, że historia Hansa zatoczyła wielkie koło i że czasem trzeba przebiec przez pół życia, żeby wrócić do punktu, z którego się wyszło385
Rozdział XXX. W którym przychodzi czas na nową miłość, która jest panaceum na wszelkie smutki394
Rozdział XXXI …cały w marszu Mendelsohna405

RozdziałII

Otym,żekażdypowinienmiećjakąśrodzinę,

ajakjejniema,tonajważniejsisąprzyjaciele.

Bylebyliprawdziwi

PierwszazbuntowałasięBaśka.Iwcalesięjejnie

dziwię,bodziewczynabyłaniezwykleambitna.Wysoka,

szczupła,atrakcyjna,ztakzwanegodobregodomu.

Zdecydowanaiasertywna.Zawszemiałajakąś

alternatywę.Nieto,coja,kurczowowczepionawetat.

Baśka,pracującjeszczewredakcji,skończyłaroczne

studiumkosmetyczne,potemjeździłanaszkolenia

ikursy,przywożącznichcertyfikatyizaświadczenia.

–MożemiArturnaskoczyć.Jaksięwkurzę,toodejdę

ityle–poinformowałanasktóregośdniatwardo

izdecydowanie.

Wierzyłam,żenaprawdętozrobi.UpórBaśkibył

niezwykły.Naraziejeszczebiegałaznotesem

idługopisem,robiącteswojeulicznesondy,aleczułam,

żewszystkodoczasu.Żepewnegopięknegodnia

podejmiedecyzjęoprzebranżowieniu.

Zazdrościłamjej.Janiemiałaminnegowyjścia,jak

pracowaćwzdominowanejprzezArturaredakcji,nic

więcejbowiemnieumiałamrobić.Niemiałamteż

rodziców,którzybymiporadzili,cojeszczepowinnam

wżyciuskończyćizaliczyć,żebymiećpewnąprzyszłość.

Bezrodzicówjestnaświeciebardzotrudno–patrzyłam

zzazdrościąnaBaśkę,kręcącąsięzwdziękiemnaswoim

obracanymfotelu,podpierającątwarzdługimi,

wypielęgnowanymipalcami,zakończonymibrokatowymi

tipsamiwkształciełopatek.Baśkamiaławsobiejakąś

siłę,możetobyłozapleczedomurodzinnego?Tegodomu

teżjejzazdrościłam.

Moirodzicezmarli,gdymiałamzaledwiedwadzieścia

jedenlat.Niewiem,dlaczegonieuleczalnechoroby

wybraływłaśniewjednymczasiejedendom–szczęśliwe

dotądmieszkanienatrzecimpiętrzewiekowejkamienicy

wcentrummiasta.Tammieszkałamodurodzenia

Brak wyników

Prowincja pełna marzeń

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra