Prowincja pełna marzeń

Katarzyna Enerlich

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-7779-049-6

DOI:

Wydawnictwo:

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

409

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Enerlich, Katarzyna. Prowincja pełna marzeń. Red. Praca zbiorowa . Warszawa: MG, 2009, 409 s. ISBN 978-83-7779-049-6

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Enerlich, K.

A2 Praca zbiorowa

T1 Prowincja pełna marzeń

PB MG

PP Warszawa

YR 2009

SN 978-83-7779-049-6

Bibliografia BibTex:

@Book{ 62023, author = "Enerlich, Katarzyna", editor = "Praca zbiorowa", title = "Prowincja pełna marzeń", publisher = "MG", year = "2009", address = "Warszawa", isbn = "978-83-7779-049-6" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Enerlich, Katarzyna

ED - Praca zbiorowa

TI - Prowincja pełna marzeń

PB - MG

CY - Warszawa

PY - 2009

SN - 978-83-7779-049-6

ER -

Netografia (standard APA):

Enerlich, Katarzyna. Red. Praca zbiorowa. Prowincja pełna marzeń [baza danych online] Warszawa: MG, 2009 [dostęp: 06 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/prowincja-pelna-marzen-katarzyna-enerlich-62023.

Mazury, Prusy, przedwojenna Polska, Prowincja, korzenie, dziennikarka, Niemiec, przedwojenne Mazury, jeziora

Pełna wdzięku i świeżości współczesna powieść, będąca hołdem dla uroków polskiej prowincji, w której splata się wątek Mazur dzisiejszych i przedwojennych, czyli byłych Prus Wschodnich. Główną bohaterką jest dziennikarka lokalnego czasopisma, które...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-7779-049-6

DOI:

Wydawnictwo:

Rok wydania:

2009

Liczba stron:

409

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Strona tytułowa2
Strona redakcyjna3
Rozdział I. Zaczyna się od zmian w redakcji lokalnego tygodnika, planowaniu, wysycaniu i konieczności docenienia gospodyń domowych6
Rozdział II. O tym, że każdy powinien mieć jakąś rodzinę, a jak jej nie ma, to najważniejsi są przyjaciele. Byle byli prawdziwi25
Rozdział III. O tym, że lepiej żyć w stadzie i że kobiety muszą czasem się ze sobą spotkać, by porozmawiać o życiu. Jak smakowały Prusy Wschodnie. I że dziś na Mazurach dla wszystkich wystarczy miejsca!34
Rozdział IV. O tym, co można zrobić z tematem, leżącym na ulicy, i co by było, gdyby Kasparow pochodził z Mrągowa51
Rozdział V. O tym, że Artur jednak zna miłe słowa, ale i tak kobiety bywają dla siebie milsze i przyjaźniej nastawione58
Rozdział VI. O zgubnych skutkach przedwieczornej wiosny i mazurskich smaków ciąg dalszy66
Rozdział VII. O tym, jakie tajemnice nosi w sobie kamienica pełna szeptów. Czy przed wojną, i dlaczego, chodziło się na wagary. I jeszcze o tym, że wino pite w kwietniu może być przyczyną wielu groźnych... zdarzeń.74
Rozdział VIII. O tym, że możemy przecież różnić się pięknie, nawet swoją historią, i że wcale nie jest łatwo połączyć ze sobą dwa odległe światy. Ale przynajmniej warto się starać85
Rozdział IX. O tym, że kamienica wciąż szepcze, a wino działa. Magia Mazur też98
Rozdział X. Magia odchodzi, codzienność zostaje. A może jednak jest trochę magii również w codzienności?102
Rozdział XI. Czas na kilka wspominek z Torunia, które wyjaśnią, dlaczego Ewa zamieszkała w mieście Kopernika. Może lepiej było zostawić ogórki w domu?114
Rozdział XII. O tym, że nie ma spotkań przypadkowych i że nieprzypadkowo jesteśmy właśnie w Toruniu. Mieście dwóch narodów. Czyli dalszy ciąg zaplatania magicznych nitek135
Rozdział XIII. O powrotach do pustego domu, szukaniu pieca z mazurskich kafli, zjadaniu mazurskich pierogów i urokach bycia prowincjonalną zielarką144
Rozdział XIV ...pechowy. Bo Artur jednak coś knuje. Aha, i ktoś wciąż mnie szuka!157
Rozdział XV. Happy Birthday, Arturku! Aha, mężczyźni czasem przystojnieją179
Rozdział XVI. O łamaniu granic, szukaniu nowej ojczyzny i odwiedzinach w małym miasteczku, które mogłoby być mekką dla artystów197
Rozdział XVII. O testosteronie, który wywołuje wojny i specjalnym hormonie przyciągania do siebie różnych ludzi i historii211
Rozdział XVIII. O kwaśnicy ze skrzeczkami, fafernuchach i psiwie kozicowym, czyli o tym, że z Mazur na Kurpie tylko rzut beretem230
Rozdział XIX. O krążącym widmie bezrobocia, niespodziewanej wizycie tajemniczej Rity i desperackiej decyzji, by w odwecie podbić wschód Europy254
Rozdział XX. O drodze do Wilna i o tym, jak zostałam autobusową dziewczyną Piotra. I o tym, dlaczego Litwini się nie uśmiechają264
Rozdział XXI. O tym, że wszystko dobre, co się dobrze kończy, o kresie wileńskiej wyprawy i o tym, że nie każdy słyszy szepty kamienicy285
Rozdział XXII. O zaskakującej wiośnie, która zazieleniła Dolinę Rospudy, protestach ekologów i o tym, jak zaczynają się Suwałki303
Rozdział XXIII. O początkach lata, które odbierają siły, artystycznych wyżynach i dołkach natury miłosnej i nie tylko310
Rozdział XXIV. Jak zostaję prowincjonalną bizneswoman i dlaczego tak często sprawdza się polskie przysłowie „Nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka”326
Rozdział XXV. O tym, że nie można napierać z uczuciami, bo lud mazurski bywa uparty, gdy się go naciska330
Rozdział XXVI. O tym, że los czasem płata figle, zwłaszcza gdy chodzi o więzi międzyludzkie. I o tym, że czasem życie kończy rozpoczęte przed laty familijne scenariusze334
Rozdział XXVII. O tym, że czasem tarot ma rację, że w piwnicy też można natknąć się na polsko-niemieckie przeznaczenie i że czas poszukać męża na dobre i na złe356
Rozdział XXVIII. O tym, że życie biegnie czasem jak koń w westernie i że nawet we współczesności można odkrywać dawne Mazury. Wystarczy tylko dokładniej popatrzeć369
Rozdział XXIX. O tym, że historia Hansa zatoczyła wielkie koło i że czasem trzeba przebiec przez pół życia, żeby wrócić do punktu, z którego się wyszło385
Rozdział XXX. W którym przychodzi czas na nową miłość, która jest panaceum na wszelkie smutki394
Rozdział XXXI …cały w marszu Mendelsohna405

kilometrów.Musimykonieczniezorganizowaćsobiejakiś

babskiwieczór,co?MożejakEwazToruniazjedzie.

Ciekawe,czyIzkawyrwiesięodtychswoichdzieci.Ona

wciążpracujewurzędzie?

Przytaknęłam.

Sylwiazałożyłamarynarkę:

–Zadaniebojowe–zorganizowaćsabatczarownic,

czylispotkanie,bojaktytegoniezrobisz,tokto?

Pamiętaj.Uciebie,bonajspokojniej.

Oczywiście,gdySylwiamówi,zawszezgadzamsię

nawszystko.Koleżankisąsuper.Kobietysąsuper.

Powinnyśmytrzymaćsięrazem.Światbezfacetówbyłby

weselszy.Oj,widaćniezagoiłysięjeszczemojerany

poJacku

Położyłamsiędołóżkapojedenastej.Gdytylko

pomyślałam,żejutroznówdopracy,doArtura,odczułam

wbrzuchulekkiucisk.Nerwy.Mamzłeprzeczucia.Baśka

niewytrzymała.Walnęłatymwypowiedzeniemicześć.

Aja?Mamzostawićlatamojejpracy,mojejpasji?

TępasjęterazArturzmieniawsmutnąkonieczność.

Wciężkikawałekchleba.

Planowanieposzłodziśwyjątkowosprawnie,może

dlatego,żeniebyłoArtura.Niedojechał.Jegonarzeczona

Patrycjazaniemogłaimusiałzawieźćjądolekarzacelem

przebadaniaizaordynowaniasyropów.Planowanie

prowadziłamzatemja,botakiewydałmiwysłane

mailempolecenie.Jolaparzyłakawkęioglądałazdjęcia

zwiosennegospaceru,przyniosłajenapłycieileniwym

gestemstukaławklawiszkursora,oglądajączdjęcie

pozdjęciu,naniektórychzatrzymującsiędłużej.Kątem

okawidziałam,żebyłnanichjakiśroześmianypełnym

garnituremzębówprzystojniak.Pewnienowasympatia.

Jolazdecydowanieodpłynęłagdzieśmyślami.Piotr

odrazupowiedział,żeniemaczasunapierdoły(czytaj

„planowanie”)iwracadoroboty.Byłoteżdwoje

praktykantów–studentówzOlsztyna,itylkoprzednimi

udawałam,wspieranaprzezMarcina,żetrzebacoś

zaplanowaćnanajbliższytydzień.Zadzwoniłtelefon.Jola

przerwałanaciskaniekursora.Podniosłasłuchawkę.

Brak wyników

Prowincja pełna marzeń

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra