Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wprowadzenie
PierwszytominterdyscyplinarnejseriiwydawniczejŚwiatmałego
dzieckadotyczyłistotyrozwojudzieckaijegoedukacji.Drugi-ostatnitom
seriipoświęconyjestproblematycekomunikowaniasięiwspieraniadziecka
wrozwoju.
Pierwszezomawianychzagadnieńuznaliśmyzaważkie,gdyżjak
twierdziP.Watzlawickflniemożnaniekomunikować”,zaśkomunikacja
zdrugimczłowiekiemrozpoczynasięjużwpierwszychmiesiącachżycia
jednostki.Kompetencjezwiązanezkomunikowaniemsięrozwijająsięsys-
tematyczniewkolejnychlatachżycia(nietylkowokresiedzieciństwa,ale
teżwdorosłości)dziękimożliwościuczestniczeniawrelacjachspołecznych,
wróżnychichukładachikontekstach.Kwestianawiązywaniawerbalnych
relacjizdrugimczłowiekiem,posługiwaniasięjęzykiemjakonośnikiem
znaczeńinarzędziemwyrażaniaosobistychprzekonań,poglądów,zainte-
resowań,jakonarzędziemwyrażaniaperspektywyujmowaniarzeczywisto-
ści,jestodwielulatprzedmiotemlicznychposzukiwańipenetracjibadaw-
czych.Równieżrozważaniaautorówtegotomusąwyrazempogłębionej
refleksjinadsensem,możliwościami,ograniczeniami,zaniedbaniamiko-
munikacjiwróżnychsytuacjachżyciowychiedukacyjnych,którestająsię
udziałemnajmłodszych.Wieleztychzaniedbańiograniczeńwynika
zniewłaściwychrelacjidorosły-dziecko(wdomu,przedszkolu,szkole),
wktórejmłodszyimniejdoświadczonyuczestnikzepchniętyzostajedoroli
wypowiadającegosięnażądanie,nierazwręczflodpytywanego”,czy
flprzepytywanego”,mówiącegowyłącznienanarzuconymutemat,nie-
zgodnyzjegoosobistymipotrzebamiizainteresowaniami,komunikującego
wokreślonymczasie,przyużyciutakiej,anieinnejliczbysłówczyznaków.
Konsekwencjąpermanentnejniemożnościwyrażeniatego,coważnedla
jednostkijestrezygnacjazkomunikacjilubograniczeniejejdoniezbędnego
minimum,awdalszejkonsekwencjisystematyczniekształtującesiępoczu-
ciebezradności,niekompetencji,nieadekwatności.
Wceluzapobieganiatymtrudnościomkoniecznestajesięuruchomienie
właściwierozumianegowspieraniajednostekwrozwoju,coczyniąautorzy
